Η τραγωδία των Τεμπών και τ' αδιέξοδα της τραγικής πολιτικής λογικής

Το πόρισμα της ΝΔ, για την τραγωδία των Τεμπών ανέδειξε ανάγλυφα τον πολιτικό κύκλο της αδιαλλαξίας. Όχι μόνο γιατί το συγκεκριμένο πόρισμα ήταν απαλλακτικό όλων των πολιτικών ευθυνών της κυβέρνησης της ΝΔ, αλλά γιατί ο κ. Μητσοτάκης προκειμένου να αποποιηθεί οποιεσδήποτε ευθύνες του αρμόδιου υπουργού του, κατά την περίοδο της τραγωδίας των Τεμπών και να συμπαρασυρθούν και περαιτέρω κομματικές ευθύνες προσέφυγε στα ζεύγη των αντιφατικών εννοιών.

 

o αρχιερέας της διαπλοκής στο μέγαρο Μαξίμου και το τελευταίο βράδυ του...

Ήταν τέτοιες ώρες πριν από 20 χρόνια… Ο Κώστας Σημίτης είχε αρχίσει να πακετάρει τα πράγματά του, για να αποχωρήσει από το Μέγαρο Μαξίμου, μην έχοντας ψευδαισθήσεις για το αποτέλεσμα της κάλπης που θα ακολουθούσε μετά από λιγότερο από 24 ώρες, την 7η Μαρτίου του 2004.

Ο πολιτικός που αρνήθηκε να γνωρίσει στην κάλπη το ανάθεμα της ελληνικής κοινωνίας, και… πάρκαρε στη θέση του τον τελευταίο των Παπανδρέου. Ο πολιτικός που συνέδεσε τη θητεία του, ιδίως τη δεύτερη τετραετία του, με τα μεγαλύτερα σκάνδαλα που καταγράφηκαν στον δημόσιο βίο από εποχής… Απελευθέρωσης (1821) μέχρι σήμερα, δηλώνοντας… άγνοια για το πανηγύρι που είχε στηθεί γύρω του, περνούσε το τελευταίο βράδυ του στο Μέγαρο Μαξίμου.

Και πιθανότατα, αυτή ήταν η μεγαλύτερη ιστορική νίκη των Ελλήνων απέναντι στη διαπλοκή. Απέναντι στους “νταβατζήδες”, που δεν χώνεψαν ποτέ ότι ο Κώστας Καραμανλής έγινε ο άνθρωπος που οδήγησε σε έξωση από το Μέγαρο Μαξίμου τον “δικό τους άνθρωπο”. Τη “μαύρη χήρα” της διαπλοκής, επί ημερών του οποίου καταγράφηκε η πλέον βίαιη αναδιανομή πλούτου στη χώρα, σε βάρος των μη προνομιούχων, και μάλιστα με… απευθείας ανάθεση. Τη λατρεμένη μέθοδο διακυβέρνησης της εποχής Σημίτη.

Η σημειολογία της στιγμής εκκωφαντική. Υπάρχουν άλλωστε τα “ορφανά” του συστήματος Σημίτη για να μας θυμίζουν εκείνες τις στιγμές. Όλες αυτές οι μοιραίες φιγούρες, που έφτασαν στο σημείο να σεργιανίζουν σαν “περαστικοί”, ακόμη και στη Νέα Δημοκρατία. Την παράταξη που πολέμησαν με τυφλό μίσος επί δεκαετίες, για να… κάνουν γυριστές.

 

_________________________________

Της Μαρίκας Λυσιάνθη  ψυχολόγου

η Εκκλησία οφείλει να προβεί άμεσα στον αφορισμό των εγκληματικά ασυνείδητων βουλευτών που ψήφισαν το σοδομιτικό νομοσχέδιο.

 

Αυτό που έπραξε ο πεπαρρησιασμένος ομολογητής π. Παύλος Καλλίκας, οφείλει (ώφειλε ήδη), έστω και τώρα, να το πράξει η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, συγκληθησομένη σε ειδική προς τούτο συνέλευση, για το σύνολο των «εθνοπατέρων» και «εθνομητέρων» που υποστήριξαν, προπαγάνδισαν και υπερψήφισαν στη Βουλή (η οποία εδώ και δεκαετίες έχει μετατραπεί σε νομοθετική χαβούζα…), το εγκληματικό και διαστροφικό νομοσχέδιο.

 

Οι Καμμένοι της ιστορίας

 

άρθρο του 

Ναπολέοντα Λιναρδάτου

 

 Φαντάσου πως εργάζεσαι σε κάποιο υπόγειο στο Μαξίμου στο τμήμα Ιδεολογική Ηγεμονία της Αριστεράς (ναι, σίγουρα υπάρχει τέτοιο τμήμα). Η περίπτωση του Πάνου Καμμένου είναι μια πολύ σημαντική επιτυχία για το συγκεκριμένο τμήμα. Με δεξιούς ψήφους στηρίχθηκαν στα χρόνια των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ ακροαριστερές πολιτικές, που όχι μόνο ήταν ανάθεμα για τους κεντροδεξιούς ψηφοφόρους, αλλά και για την πλειονότητα των κεντροαριστερών ψηφοφόρων. 

 

Πριν καν φτάσουμε στην αποχώρηση του κ. Καμμένου από τον κυβερνητικό συνασπισμό, το κόμμα του είχε επί πέντε χρόνια στηρίξει ανοιχτά σύνορα, ελεύθερο σε τρομοκράτες, μπαχαλικιδες και εγκληματίες, άγρια φορομπηχτική πολιτική, αποεθνικοποίηση κράτους και παιδείας, και γενικά όλη την γουώκ (woke) ατζέντα. Το μόνο αντάλλαγμα; Μερικές κυβερνητικές θέσεις για αυτόν και κάποια στελέχη του κόμματος του.

καθρέφτης της εθνικής φθοράς τα προβλήματα των αγροτών μας

 

Οι κινητοποιήσεις του αγροτικού κόσμου διατηρούν ιστορικά μια ενδιαφέρουσα… μυθολογία. Είναι μαζικές και θορυβώδεις, πολιτικά υποκείμενα διεκδικούν να τις εργαλειοποιήσουν, και λειτουργούν ως ανατροφοδότης ευρύτερης… αναστάτωσης.

Οι τρέχουσες κινητοποιήσεις των Ελλήνων αγροτών έχουν την πρόσθετη και ποιοτικά απρόσμενη συγκυρία, να τέμνονται με εξέγερση του αγροτικού κινήματος στο σύνολο της Ευρώπης. Έτσι, προσπερνούν αναπόφευκτα τα… του οίκου μας, του οίκου κάθε χώρας, και προσλαμβάνουν περισσότερο ιδεολογικό αποτύπωμα.

Οι κινητοποιήσεις θα εκτονωθούν και θα φθίνουν. Το αποτύπωμα των εντυπώσεων που αφήνουν όμως, όχι. Την ώρα που οι αγρότες, δηλαδή οι Ευρωπαίοι πολίτες, ζητούσαν την ικανοποίηση των αιτημάτων τους για βελτίωση της ποιότητας ζωής τους, και πολιόρκησαν την πολιτική καρδιά της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και ο Σαρλ Μισέλ είχαν ως προτεραιότητα τη χρηματοδότηση του διεφθαρμένου καθεστώτος Ζελένσκι στην Ουκρανία. Και… πανηγύριζαν που εξασφάλισαν ομοφωνία.

Πιθανότατα δεν υπάρχει ισχυρότερη εικόνα της απόστασης στην οποία βρίσκονται οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τις πραγματικές ανάγκες των ευρωπαϊκών κοινωνιών. Δηλαδή, από τις ανάγκες των πολιτών που έχουν ταχθεί και εξουσιοδοτηθεί να υπηρετούν.

Τα προβλήματα των αγροτών και η… αφ’ υψηλού αντιμετώπισή τους από την παιδική χαρά της πολιτικής ηγεσίας των Βρυξελλών, συνιστούν καθρέφτη της εθνικής φθοράς που αντιμετωπίζουμε. Μια φθορά που ενισχύεται. Και λειτουργεί ως χρυσός χορηγός των άκρων.

 

 _______________________

του Νίκου Φιλάγγελου

Το θέμα του «Γάμου Ομοφύλων» οδηγεί σε πολιτική κρίση

 

 

Πιπεράτη συνέντευξη Πιπερόπουλου στο ράδιο 

ΧΡΟΝΟΣ Κομοτηνής

 

Προσκεκλημένος στην εκπομπή «πρωινό τανγκό» του αγαπητού παλιού φίλου κ Δήμου Μπακιρτζάκη στον ραδιοφωνικό σταθμό ΧΡΟΝΟΣ της Κομοτηνής ειλικρινά «ξεσπάθωσα» με τον συνεχιζόμενο ντόρο για τις βροντερές αντιρρήσεις, για τα καταπραϋντικά «μασάζ», για τις κυβιστήσεις Κομμάτων και συμπολιτών που κάποτε υπερασπιζόταν σθεναρώς τις έννοιες «Πατρίδα, Θρησκεία, Οικογένεια» και τώρα διακηρύσσουν την αφοσίωσή τους στις «Αρχές της Ισότητας» και τις ατέλειωτες ώρες στα ΜΜΕ ενώ ακόμη ΔΕΝ δημοσιοποιήθηκε το ακριβές Νομοσχέδιο που θα έρθει για συζήτηση και ψηφοφορία στη Βουλή με θέμα το γάμο «ομόφυλων».

Γνωρίζουν οι φίλες και φίλοι αναγνώστες ότι ήδη έχω τοποθετηθεί σχετικά για το θέμα στο άρθρο μου με τίτλο «Το θέμα του «Γάμου Ομοφύλων» οδηγεί σε πολιτική κρίση;» που φιλοξενήθηκε εδώ στον αγαπημένο ιστότοπο και σε άλλα Sites & Blogs αλλά προσπάθησα στη συνέντευξή μου στο ράδιο ΧΡΟΝΟΣ να διαφοροποιήσω τις έννοιες της «επικοινωνίας» που συνιστά βασικό γνώρισμα στα Δημοκρατικά πολιτεύματα και των «επικοινωνιακών τρικ» που δεν πληροφορούν ορθά το Λαό και ίσως κρύβουν αίτια και σκοπιμότητες επί του παρόντος αδιαφανείς…

 

ΑΕΙ: μη-Κρατικά, μη-Κερδοσκοπικά και…Τουρκικά;

 

 

άρθρο του καθηγητή 

Γιώργου Πιπερόπουλου

 

 

Στην πρώτη για τον Νέο Χρόνο 2024 συνέντευξή μου στον ραδιοσταθμό Flash99.4FM με τον δημοσιογράφο κ Λάζαρο Λαζάρου στο «Μέχρι νεωτέρας» που με φιλοξενεί κάθε Δευτέρα βράδυ στο ημίωρο 21:30 με 22:00 εδώ και δύο χρόνια, αναρωτήθηκα εάν η Κυβέρνησή μας, η οποία θα φέρει τις επόμενες μέρες για συζήτηση στη Βουλή το θέμα λειτουργίας Ιδιωτικών, μη-Κρατικών, μη-Κερδοσκοπικών Πανεπιστημίων, έχει ήδη αξιολογήσει και την πιθανότητα αιτημάτων ίδρυσης ΤΟΥΡΚΙΚΩΝ ΑΕΙ στην Πατρίδα μας…

Για να μην παρεξηγηθώ από κάποιες φίλες και φίλους αναγνώστες που με διαβάζουν σήμερα εδώ στον αγαπημένο ιστότοπο που ευγενικά φιλοξενεί τις απόψεις μου κάθε εβδομάδα τους πληροφορώ ότι είμαι ΥΠΕΡ της λειτουργίας Ιδιωτικών, μη-Κρατικών, μη-Κερδοσκοπικών ΑΕΙ και τις θέσεις μου ανέπτυξα σε σχετικό άρθρο με τίτλο:

«Κύριε Πρωθυπουργέ θεσπίστε Ιδιωτικά, μη-Κρατικά, μη-Κερδοσκοπικά Πανεπιστήμια!...» που φιλοξενήθηκε εδώ.

 

Ύμνος στις μανούλες που έφυγαν ...

 

Αχ! βρε μάνα, βιάστηκες να φύγεις! Τι νόμισες; Μεγαλώσαμε και δε σε χρειαζόμαστε;

Με τα χρόνια η έλλειψη μεγαλώνει και η ανάγκη πολλαπλασιάζεται.

Όσα χρόνια και αν περάσουν, όσα και αν πέρασαν η μάνα παραμένει μάνα! Είναι πάντα εκεί είτε την έχεις είτε όχι!

Σου μιλώ συνέχεια και αναστενάζοντας λέω ” αχ! βρε μάνα” και έτσι βρίσκω την ευκαιρία να ξεστομίσω αυτή την ευλογημένη λέξη εφόσον δεν υπάρχει άλλος τρόπος πια να την πω.

Φέρνω στο μυαλό μου τα λόγια σου ” όταν θα κάνεις παιδιά θα με θυμηθείς!” Και ναι σε θυμάμαι συνέχεια.

Και επαναλαμβάνω συμπεριφορές, εκφράσεις, κουβέντες δικές σου έτσι αυθόρμητα χωρίς να το σκέφτομαι.

 

Η τροπολογία του αίσχους

 

γράφει ο:  Ναπολέων Λιναρδάτος

 

Ο Αντώνης Σαμαράς έκανε ένα πολιτικά ασυγχώρητο λάθος στην τελευταία δημόσια παρέμβαση του, είπε την αλήθεια.  Και το πολιτικό κατεστημένο μπορεί να σου συγχωρέσει πολλά, αλλά το να πεις την αλήθεια καταπατά την πιο κόκκινη από τις κόκκινες γραμμές του. 

Τι σημαίνει η επίσκεψη Ερντογάν

 

 

του Ναπολ. Λιναρδάτου

 

Φαντάσου πως έχεις προσλάβει ένα δικηγόρο για να διεκπεραιώνει οικονομικές διεκδικήσεις κατά της περιουσίας σου. Ακολουθώντας τις συμβουλές του, έχεις ακολουθήσει μια περισσότερο από μετριοπαθή στάση έναντι των διεκδικητών, προσδοκώντας πως αυτή σου η στάση θα κατευνάσει τα πνεύματα. 

Έχεις ακολουθήσει αυτή τη στάση πιστά, για πολλά χρόνια, έχοντας εμπιστοσύνη στις συμβουλές του δικηγόρου σου. Εξάλλου, εσύ, όχι μόνο δεν διεκδικείς τίποτα από κανέναν, αλλά έχεις πάει και ένα βήμα παραπέρα, παρακάμπτοντας τις δικές σου νόμιμες αξιώσεις και τις δικές τους πρότερες καταπατήσεις.

Όμως, καθώς τα χρόνια περνούν, παρατηρείς μια ξεκάθαρη τάση στη συμπεριφορά της άλλης πλευράς. Η περισσότερο από μετριοπαθής στάση σου, όχι μόνο δεν τους έχει καταπραΰνει, όχι μόνο δεν τους έχει κάνει πιο διαλλακτικούς, αλλά αντίθετα, ο κατάλογος των διεκδικήσεων συνεχώς μεγαλώνει. Η στάση τους γίνεται όλο και πιο επιθετική, όχι μόνο με λόγια, αλλά και με πράξεις. 

Γιατί ο Χατζηδάκης είναι φορομπήχτης;

 

Πως γίνεται ο υπουργός Οικονομικών να μπερδεύει τα έσοδα με τα κέρδη; Πως γίνεται επίσης να μπερδεύει τις δαπάνες με τα κέρδη; Ίσως η ασχετοσύνη του κ. Χατζηδάκη, με το ό,τι έχει να κάνει με τα οικονομικά μιας επιχείρησης, να σχετίζεται με το βιογραφικό του που έχει ως εξής: 

- Μετά από χρόνια προσφοράς στη κοινωνία ως φυτό του κομματικού μηχανισμού ο κ. Χατζηδάκης στα 27 του εκλέγεται πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ. Σε αυτή τη θέση μένει μέχρι που γίνεται 29 χρονών. 

- Από τα 29 του μέχρι τα 42 του ευρωβουλευτής. 
- Από τα 42 του μέχρι τώρα βουλευτής και υπουργός. 

 

Θα περίμενε κανείς ότι μια κυβέρνηση που υποτίθεται δεν είναι εχθρική προς τον ιδιωτικό τομέα δεν θα έβαζε έναν κομματάνθρωπο υπουργό Οικονομικών. Αλλά η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι φυσικό να τοποθετεί έναν άνθρωπο όπως ο κ. Χατζηδάκης στο υπουργείο Οικονομικών. Από τον κ. Μητσοτάκη μέχρι και τη μεγάλη πλειονότητα κυβερνητικών και ανώτερων κομματικών στελεχών ζουν εδώ και δεκαετίες από τους φόρους του Έλληνα πολίτη. 

 

Κομματάνθρωποι όπως οι κύριοι Μητσοτάκης και Χατζηδάκης, βλέπουν τον φορολογούμενο με τον ίδιο τρόπο ένας Σπαρτιάτης έβλεπε έναν είλωτα. Με τη μόνη διαφορά πως ο Σπαρτιάτης, δεν υποκρινόταν πως η διαρκής λεηλασία του κόπου του είλωτα αποσκοπούσε σε κάποιο ανώτερο κοινωνικό αγαθό, βλέπε όρο απάτη: κοινωνική δικαιοσύνη. 

 

Τα πράγματα θα ήταν κάπως λιγότερο τραγικά αν την ίδια περίοδο που η κυβέρνηση Μητσοτάκη ανακοίνωνε τη φοροεπιδρομή στους ελεύθερους επαγγελματίες δεν ανακοίνωνε επίσης νέες δραματικές αυξήσεις στις δαπάνες, και πιο συγκεκριμένα σ’ αυτές που μετατρέπουν τον Έλληνα σε ζήτουλα του κράτους – κυρίως σε επιδόματα. 

 

Ενίοτε, οι της Νέας Δημοκρατίας, πλασάρουν το κόμμα ως φιλελεύθερο. Αυτό γίνεται όλο και περισσότερο και πιο σπάνια, γιατί προφανώς ούτε και οι ίδιοι μπορούν να προωθήσουν μια τόση μεγάλη μπαρούφα χωρίς να σκάσουν στα γέλια. 

 

Μετά από μια περιορισμένη απόκλιση την περίοδο 90-93, η Νέα Δημοκρατία επέστρεψε στην προσήλωση της στον κρατισμό. Και αυτός ο κρατισμός σήμερα έχει απολέσει ακόμα και τα όποια εναπομείναντα ψήγματα πολιτικού φιλελευθερισμού, εξ ου και η απίστευτη ευκολία με την οποία η σημερινή Νέα Δημοκρατία προωθεί νόμους λογοκρισίας, την κατάργηση των μετρητών, και γενικώς την απίστευτα αυταρχική και αντιφιλελεύθερη ατζέντα της γουώκ αριστεράς. 

 

Μητσοτάκης και Χατζηδάκης δεν δίνουν μία για το μέλλον του ιδιωτικού τομέα στην Ελλάδα. Ο μόνος ιδιωτικός τομέας που τους ενδιαφέρει είναι ο διαπλεκόμενος με την πολιτική εξουσία. Ως επί δεκαετίες εισοδηματίες του δημοσίου, αδυνατούν να καταλάβουν ότι μια χώρα χρειάζεται ένα δυνατό ιδιωτικό τομέα για να παράγει πλούτο. Συμπεριφέρονται ως τα κακομαθημένα πλουσιόπαιδα της διαπλοκής. Το πρόσφατο προσκύνημα στον αρχιερέα της,  προφανώς και δεν ήταν τυχαίο.

______________________

 

Ναπολέων Λιναρδάτος 

 

Syriza, ένα κόμμα σε αποσύνθεση

 

Στον (να ζήσουμε, αν τον θυμόμαστε) ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ εξελίσσεται, σύμφωνα με τους «πατροπαράδοτους» κανόνες της ψυχανάλυσης, μια σημειολογική «πολιτική πατροκτονία» σε συνθήκες ταυτόχρονης γενικευμένης αποσύνθεσης του κόμματος από τις προσωπικές συγκρούσεις των επιγόνων, παρά την απέλπιδα προσπάθειά τους να τις βαφτίσουν «ιδεολογικοπολιτικές», δεν είναι τέτοιες και δεν πρόκειται ποτέ να γίνουν.

Στο ρόλο του «δολοφονηθέντος θύματος» πατέρα ο κ. Αλέξης Τσίπρας, ιδρυτής (μεταξύ άλλων), οργανωτής, πολιτικός και ιδεολογικός υπεύθυνος του χειρότερου πολιτικού μορφώματος που είδε ποτέ η κοινωνία των πολιτών σε συνθήκες αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

Θύτες, της πατροκτονίας (πολιτικά εννοείται) του τέως ηγέτη και της πολιτικής παρακαταθήκης του, μια ομάδα άεργων ιδεοληπτικών και εμμονικών της καρέκλας, επαγγελματιών μιας δήθεν «λαϊκιάς επανάστασης που θα άλλαζε την Ευρώπη και τον κόσμο ολάκαιρο (μετά την Ελλάδα βεβαίως)», στην ουσία τα πολιτικά τέκνα και οι επαγγελματίες παρακοιμώμενοι του τέως «ηγέτη», που έχουν  σε έναν πόλεμο μέχρις εσχάτων υπέρ της πολιτικής επιβίωσης, τέτοιον που δεν έχει ξαναζήσει η χώρα.

Η καινούργια ισορροπία μεταξύ των διαφόρων ομάδων εξουσίας δεν έχει (και δεν μπορεί να έχει) καμία σχέση με την προηγούμενη εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα, τα σπαθιά έχουν βγει από τα θηκάρια και δεν θα ξαναμπούν στη θέση τους αν δεν βαφτούν στο «αίμα των άλλων», η εξαφάνιση των οποίων είναι προϋπόθεση ύπαρξης για τους «από δω», στο βωμό της πολιτικής (και οικονομικής επιβίωσης) δεν προβλέπεται έλεος, ούτε αιχμάλωτοι, το μίσος της μιας «συνιστώσας» για την άλλη συναγωνίζεται (πολιτικά) αυτό της Χαμάς για το Ισραήλ.

ΠΟΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ;;;

 

Η μεγαλύτερη απάτη της νεοελληνικής ιστορίας. Μιά απάτη που την φούσκωσαν κάποιοι επιτήδειοι μετά το 1974.

Παρά τα περί του αντιθέτου διαδιδόμενα, οι Αμερικανοί, «προστάτες» και «σύμμαχοι» τότε και τώρα της Ελλάδος, δεν υποστήριξαν ούτε την Επανάσταση της 21^ης Απριλίου 1967, ούτε το καθεστώς που προέκυψε απ’ αυτήν. Ο λόγος είναι απλός: οι Αμερικανοί, όπως άλλωστε όλες οι μεγάλες δυνάμεις της σύγχρονης εποχής, προτιμούν να υπάρχει «δημοκρατία» στα κράτη που ελέγχουν, διότι δια της «δημοκρατίας» μπορούν να συνεχίζουν να τα ελέγχουν.

Για την περίοδο του Πολυτεχνείου του 1973, η περιβόητη λέσχη Μπίλντερμπεργκ μέσω του Γενικού γραμματέα της, στην Ευρώπη, Βαν ντερ Μπόϊγκελν, ανακοίνωνε στις 20 Αυγούστου 1973 ότι:

         «Υπάρχει ένα ζήτημα στην Ελλάδα. Αυτό πρέπει να λυθεί σύντομα. Είναι ανάγκη να χειραγωγηθεί ο ελληνικός λαός και να οδηγηθεί – μέσα από την ανάγκη για εκδημοκρατισμό – στο οριακό σημείο του εγκλωβισμού για να επιτύχουμε την εφαρμογή της “τακτικής του σοκ” που είχαμε σχεδιάσει. Αυτό σημαίνει σταδιακό εκδημοκρατισμό στην Ελλάδα, αλλά σοκ στο Κυπριακό ζήτημα, με την κυοφορούμενη τουρκική απόβαση …. Μια σύγκρουση Ελλάδας – Τουρκίας θα μας εξυπηρετούσε…. Θα το δούμε!… Στην παρούσα φάση, θα ήταν σκόπιμο να υποκινηθούν οι φοιτητές στην Ελλάδα, ζητώντας δημοκρατικές ελευθερίες, αμφισβητώντας το στρατιωτικό καθεστώς της Αθήνας….»

Τα υπόλοιπα για την υλοποίηση των παραπάνω στόχων της λέσχης Μπίλντερμπεργκ τα ανέλαβαν οι ρουφιάνοι του Ιωαννίδη σε συνεργασία με συγκεκριμένα πρόσωπα από την γενιά του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ. Είναι κάποιοι που εμφανίζονται στα φιλμ αρχείου με γένια και μαλλιά, και με υψωμένες τις γροθιές, αυτοί που κυβέρνησαν εν συνεχεία την Ελλάδα και την κυβερνούν ακόμα. Μερικά τρανταχτά παραδείγματα: Δαμανάκη, Λαλιώτης, Ανδρουλάκης, Παπουτσής, Τζουμάκας, Λαζαρίδης (ο εξ’ απορρήτων σύμβουλος του Α. Σαμαρά) κ.λ.π., ενώ πάμπολλοι εισχώρησαν στα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης και σήμερα είναι πρωτοκλασάτα στελέχη της καθυποτάξεως των Ελλήνων. Τα αποτελέσματά τους, τα είδαμε όλοι. Παρέλαβαν το 1974 μηδενικό εξωτερικό και μία οικονομία σε έναν πρωτοφανή στα ελληνικά χρονικά ανοδικό καλπασμό αναπτύξεως. Μία χώρα νοικοκυρεμένη, με ευημερούντες πολίτες. Και πώς την κατάντησαν; Αφού διέλυσαν τον παραγωγικό ιστό της χώρας και την καταχρέωσαν στους διεθνείς τοκογλύφους, και αφού προηγουμένως είχαν φάει ό,τι μπορούσε να φαγωθεί, μας παρέδωσαν σιδηροδέσμιους στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και στους διεθνείς τοκογλύφους. Κι έχουν και το θράσος να ομιλούν για τους «αγώνες» και τα «οράματά» τους, αυτοί ακριβώς που είναι οι μόνοι υπεύθυνοι για την καταστροφή του κράτους και την δυστυχία των πολιτών.

Αντίτιμο στις υπηρεσίες τους αυτές ήταν οι κρατικές θέσεις τους στο μεταπολιτευτικό Ελληνικό κράτος, ώστε να μας φέρουν σήμερα στην ΠΛΗΡΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ….

Σήμερα, οι μάσκες τους έχουν πέσει και φαίνεται πιά ολοκάθαρα πως αυτοί οι εντολοδόχοι της Νέας Τάξης, πάτησαν επί πτωμάτων για να ανεβούν στην εξουσία καταστρέφοντας σταδιακά το Ελληνικό κράτος.

Δύο πρόσωπα που θα έπρεπε να περάσουν στην Ιστορία γιατί δεν επέτρεψαν να υπάρχουν θύματα στο Πολυτεχνείο ήταν ο Υπίλαρχος Μιχάλης Γουνελάς και ο επικεφαλής των φοιτητών  Κυριάκος Σταμούλης. «Αιωνία τους η μνήμη.

 

Για την ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΙΣ «ΕΛ.ΛΑ.Σ»

 

           ΕΚ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ

Mitsotaki, το παιχνίδι στη Μέση Ανατολή είναι για «μεγάλους παίκτες»

 

 

 Οποιοσδήποτε έχει στοιχειώδεις γνώσεις εξωτερικής πολιτικής και διπλωματίας απόρησε με τις κυβερνητικές διαρροές και ανακοινώσεις για το ταξίδι του Μητσοτάκη στο Ισραήλ. Μετά το πολλαπλό χτύπημα της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, οι επισκέψεις ξένων αρχηγών στο Ισραήλ είναι απολύτως στοχευμένες από τη Δύση και μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού. Ένα ταξίδι του Έλληνα πρωθυπουργού θα έμοιαζε, το λιγότερο, παράταιρο στην τωρινή συγκυρία. Η ματαίωση ήταν δεδομένη.

     

Η   ΣΥΝΕΧΕΙΑ  >>>   Ε  Δ  Ω   

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ " ΤΟ ΕΥΠΑΛΙΟ" Φ.164

 

 

Η αληθινή παγίδα των ηλεκτρονικών ταυτοτήτων

Η πραγματική διάσταση του ζητήματος και πως αυτή αποτελεί κατάφωρη προσβολή κατά της υπόληψης και της αξιοπρέπειας κάθε πολίτη. Και όχι φυσικά, δεν είναι ούτε το 666, ούτε τα «δαιμόνια» ούτε άλλα μεταφυσικά και υπερφυσικά «στοιχεία»

 

Ποιο μέλλον της τοπικής αυτοδιοίκησης;

 

Γράφει ο:  

Κώστας Κούστας (εκπαιδευτικός)

 

 ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ! ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ;

Καμιά κουβέντα για τα σπουδαία, Πρόγραμμα –συγκεκριμένες δεσμεύσεις,γιατί αυτά είναι τα κρίσιμα που πρέπει να απασχολούν τους υποψήφιους δημάρχους, Περιφερειάρχες, δημοτικούς και περιφερειακούς συμβούλους. Οι υποψήφιοι συντάσσονται ΄΄ένθεν κακείθεν΄΄ σε μια λογική «διασφάλισης» της ατομικής τους ύπαρξης, δεν χρειάζεται να γνωρίζουν! Γνωρίζουν άλλοι για αυτούς, δεν αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα της συλλογικής διεκδίκησης που θα πρέπει να είναι ένας διαρκής αγώνας αποκατάστασης της υπόστασης της Αυτοδιοίκησης, απλά συντάσσονται !

Kαθημερινά ανακοινώνονται σε τοπικά αλλά και περιφερειακά ΜΜΕ από τους επίδοξους υποψήφιους δημάρχους νέα ονόματα σε μια λογική δημιουργίας εντυπώσεων και μόνο για να επηρεάσουν προς όφελός τους ο καθένας το εκλογικό σώμα.
Είναι φανερό ότι τα μνημονιακά εκλογικά σχήματα δεν θέλουν και δεν μπορούν να δεσμευτούν σε ένα αυτοδιοικητικό σχέδιο-πρόγραμμα που θα δώσει απαντήσεις -λύσεις στα καθημερινά προβλήματα του πολίτη που είναι πλέον προβλήματα επιβίωσης γιατί απλούστατα τους αρκεί να διαχειρίζονται και μόνο την υπάρχουσα κατάσταση χωρίς συγκρούσεις για τα επίμαχα και ουσιαστικά της αυτοδιοίκησης.

 

Τι κρύβουν οι προγραμματικές δηλώσεις του Μητσοτάκη

 

ΚΛΙΚ  ΣΤΗΝ ΕΙΚΌΝΑ ΓΙΑ ΝΑ 

ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ

τα συν και τα κατά της τελευταίας αποτυχημένης νεοδημοκρατικής θητείας

 

Η κυβερνητική θητεία ήταν μία τραγωδία, αφού όλοι οι οικονομικοί μας δείκτες είναι στο κόκκινο – ενώ η όποια αναβάθμιση της πιστοληπτικής μας ικανότητας, θα στηριχθεί μόνο σε πολιτικές ή/και γεωπολιτικές σκοπιμότητες, όπως είναι η συνέχιση του ξεπουλήματος των πάντων, η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου κοκ. Σημαίνουν αλήθεια όλα αυτά πως δεν υπάρχουν λύσεις για την Ελλάδα; Ασφαλώς όχι, αφού η Ελλάδα είναι μία πάμπλουτη, πολλαπλά προικισμένη χώρα – ενώ έχει βρεθεί στο σημερινό κατάντημα, λόγω της ανεπάρκειας και της διαφθοράς των κυβερνήσεων της. Αρκεί βέβαια να αποκτήσει μία δημοκρατική πατριωτική κυβέρνηση που θα αγαπάει πραγματικά την πατρίδα της – αλλάζοντας αμέσως τόσο το χρεοκοπημένο οικονομικό μας μοντέλο, όσο και το ληστρικό, αδιαφανές και άδικο φορολογικό μας σύστημα.

ΕΝΟΨΕΙ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ-ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ