Πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός!
Πέρασε ένας χρόνος από τότε που έφυγε από κοντά μας ο Κώστας, παίρνοντας μαζί του μετά από λίγες μέρες και την αγαπημένη του Νικολίτσα. Λείπει στην οικογένεια του, τους φίλους και συγγενείς του, λείπει από εμάς αλλά και από τον δημόσιο διάλογο, τις ιδέες και τις σκέψεις του, τα όνειρα του γι αυτή την πόλη. Μπορούσε κάποιος να συμφωνούσε η να διαφωνούσε, δεν έπαυε όμως να είναι συναρπαστική πολλές φορές η όποια αντιπαράθεση μαζί του, με φίλους και αντιπάλους στα πολιτικά δρώμενα όπως επίσης, όλοι έδιναν ιδιαίτερη βαρύτητα στις απόψεις του. Ακόμα και στις επιθέσεις που δεχόταν και στις στεναχώριες, απαντούσε με ένα «όλα καλά» και έκλεινε το θέμα εκεί. Δεν κρατούσε ποτέ κακία στους αντιπάλους του αλλά και τους υπερασπιζόταν όταν χρειάστηκε πολλές φορές «δεν μετανιώνω για τις συνεργασίες μου με αυτούς που έφυγαν από την παράταξη, τους τιμώ αντίθετα γιατί με την συνεργασία μας τέσσερα χρόνια η ομάδα που διοίκησε το δήμο Ναυπακτίας υπό τον Τάκη Λουκόπουλο κατέγραψε πολλές θετικές παρεμβάσεις στις οποίες συμμετείχαμε και δουλέψαμε όλοι» έλεγε και έγραφε.
Τη ζωή του την αφιέρωσε στα κοινά από όλες τις θέσεις που βρέθηκε, στην εκπαίδευση στην πολιτική, στο δήμο. Ήταν ο άνθρωπος που άνοιγε δρόμους, έδινε οράματα και έθετε στόχους. «Στόχους να έχουμε, άμα έχουμε στόχους θα βρούμε τρόπους να τους πετύχουμε» έλεγε πολλές φορές και αφιερώθηκε σε αυτό με ατέλειωτη μελέτη, ξενύχτια αγώνες, τις περισσότερες φορές μόνος του και μετά οι συζητήσεις, η διαβούλευση, οι κριτικές που μπορεί να του στοίχησαν ποτέ όμως δεν τον λύγισαν, πάντα στην πρώτη γραμμή για το δίκιο, για τον συνάνθρωπο, για την Ναύπακτο που τόσο πολύ αγάπησε.
Και του δόθηκε η ευκαιρία, την έδωσε η ψήφος των δημοτών μας που ανέδειξε την παράταξή μας την Ενωτική Πρωτοβουλία στη διοίκηση του δήμου, και δεν την άφησε. Ανέλαβε το δυσκολότερο κομμάτι την παραγωγή έργων, έργα που θα επέλυαν χρόνια προβλήματα αλλά και θα σηματοδοτούσαν το μέλλον. Εμπνευστής όλων των σημαντικών έργων τα οποία το ένα συμπλήρωνε το άλλο και όλα μαζί το πάζλ για μια όμορφη πόλη «που να αξίζει να ζεις αλλά αξίζει και να την επισκεφτείς», όπως διαρκώς τονίζει ο αρχηγός της παράταξης μας ο Τάκης ο Λουκόπουλος. Να προετοιμάσει την νέα κατάσταση για το περιβάλλον με αναβάθμιση του χώρου ταφής απορριμμάτων με εργοστάσιο επεξεργασίας και απόρριψης μόνο των υπολειμμάτων, ευαισθητοποίηση της κοινωνίας, πράσινο σημείο, οργανικά απόβλητα, έργα που θα κάνουν μια πόλη καθαρή αλλά και θα γλυτώσουμε πρόστιμα και επιβαρύνσεις των δημοτών μας. Να «κουμπώσουν» όλα αυτά με την αναβάθμιση του βιολογικού καθαρισμού, τις νέες αποχετεύσεις για καθαρή θήλασα και αυτά στη συνέχεια αρμονικά να συνδεθούν, με τις αναπλάσεις, τις αντικαταστάσεις αμιαντοσωλήνων και αποχετεύσεων, με παράλληλα έργα ανάδειξης της «καστρούπολης» και να προστεθεί σε αυτά ο πολιτισμός και η ιστορία με το «Ξενία», αλλά και η ανάπτυξη με το τουριστικό καταφύγιο καθώς και πλήθος μικρότερων έργων. Και όλα αυτά με χρηματοδοτήσεις από δώδεκα ευρωπαϊκά και εθνικά προγράμματα που απαιτούσαν γνώσεις κινητοποίηση του υπηρεσιακού μηχανισμού με την πειθώ, απεχθανόταν πάντα ότι είχε να κάνει με ποινές και τιμωρίες, με φακέλους έργων στα υπουργεία την περιφέρεια και παντού.
Δεν δίστασε όμως να αναμετρηθεί με προβλήματα που ταλάνιζαν την πόλη και βασάνιζαν τους δημότες για πολλά χρόνια. Η δόμηση της Παλαιοπαναγιάς, η νομιμοποίηση δεκάδων διαμερισμάτων που είχαν κριθεί κατεδαφιστέα, η λύση του οικιστικού και ο υπερδιπλασιασμός του συντελεστή δόμησης στην πόλη ώστε να λάβουν μεγαλύτερη αξία οι περιουσίες των συμπολιτών μας.
Αυτά και πολλά άλλα, μικρά και μεγάλα, είναι ένας ατελείωτος κατάλογος που άνοιξαν δρόμους και ορίζοντες να συνεχίσουμε το όραμα και την προσπάθεια η Ναύπακτος και η Ναυπακτία να καταλάβει στο χάρτη τη θέση που τις αξίζει και γιατί όχι να τα βλέπει και αυτός, γιατί όπως του άρεσε να τραγουδάει: « όσες και αν χτίζουν φυλακές και αν ο κλοιός στενεύει, ο νους μας είναι αληταριό που όλο θα δραπετεύει». Κώστα σε ευχαριστούμε για όλα, αιώνια η μνήμη σου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου