Ναύπακτος – Ορεινή Ναυπακτία. Η φύση ζωγραφίζει!

                                                                                                            

Καθώς περπατάς στο γραφικό λιμανάκι της Ναυπάκτου, νομίζεις ότι κάνεις βόλτα στην ιστορία – δεν είναι μόνο τα καλοδιατηρημένα τείχη, είναι και οι ανδριάντες του μπουρλοτιέρη Γεωργίου Ανεμογιάννη, από τη μία, και του Μιγκέλ ντε Θερβάντες από την άλλη, του συγγραφέα του Δον Κιχώτη, στον οποίο η μοίρα επιφύλαξε να τραυματιστεί πολεμώντας στην ιστορική ναυμαχία της Ναυπάκτου. Η οποία δεν έγινε βέβαια στον μικρό χώρο του λιμανιού, αλλά στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή, το 1571 μ.Χ., με τις χριστιανικές δυνάμεις να νικούν τον οθωμανικό στόλο, ανακόπτοντας την επέκταση του ισλαμισμού προς τη Δύση.

 

Στρέφοντας τώρα το βλέμμα προς τη μεριά του λόφου με το κάστρο, δεν δυσκολεύεσαι να διακρίνεις τις αμυντικές ζώνες που όριζαν τα τείχη του. Η ανάβαση επιβεβλημένη, θα σας ανταμείψει με την εκπληκτική θέα προς τη θάλασσα, την Πελοπόννησο και τη σύγχρονη γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου, που έχει δημιουργήσει ένα νέο αισθητικό δεδομένο στο χώρο. Στο κάστρο μπορείτε να φτάσετε τόσο με το αυτοκίνητο όσο και περπατώντας. Στη δεύτερη περίπτωση, το όφελος δεν είναι μόνο η έξτρα σωματική άσκηση, αλλά και η περιπλάνηση στις πιο γραφικές γειτονιές της Ναυπάκτου, που θα σας συναρπάσει.
Για βόλτα, λιγότερο κοπιαστική βέβαια, προσφέρονται και οι παραλίες αριστερά και δεξιά από το λιμάνι.

 

Καθώς όμως μπαίνει το καλοκαίρι, η αναζήτηση της θαλάσσιας δροσιάς θα μας οδηγήσει σε κάτι πιο «εξοχικό», έξω από την πόλη, στον παραλιακό δρόμο που οδηγεί προς Ιτέα. Εκεί μας περιμένουν οι παραλίες Χιλιαδού, Μοναστηράκι, Σκάλωμα, Μαραθιάς και Σεργούλα, ενώ κάποια στιγμή, περίπου 20 χιλιόμετρα από τη Ναύπακτο, τα Τριζόνια, το νησάκι που στέκει σαν ζωγραφιά σε μικρή απόσταση από την ακτή, μας προκαλεί να χρησιμοποιήσουμε κάποιο πλωτό μέσο για να το επισκεφτούμε.

ΕΥΗΝΟΣ:

 

Μπορεί η Ναύπακτος να βρίσκεται πάνω στη θάλασσα και αυθόρμητα να σου δημιουργεί την αίσθηση του «παραλιακού» προορισμού, ωστόσο η Ναυπακτία έχει να προσφέρει πολύ περισσότερα από τις παραλίες. Αναπόσπαστα δεμένος με τη μοίρα της περιοχής, ο Εύηνος με την κοιλάδα του δημιουργεί εικόνες μοναδικής ομορφιάς. Η πρώτη οπτική επαφή καθώς πλησιάζουμε στη γέφυρα Μπανιά, μας αποζημιώνει για τον κόπο που κάναμε για να έρθουμε μέχρι εδώ. Φτάνουμε σε περιοχή που αποτελεί κέντρο πολλαπλών δραστηριοτήτων, γεγονός που επιβεβαιώνεται και από την τεχνητή πίστα καγιάκ που συναντάμε και που, όταν δεν χρησιμοποιείται για αγώνες, είναι ανοιχτή στο κοινό. Ράφτινγκ, ποδήλατο βουνού, πεζοπορία, αναρρίχηση, τοξοβολία και ιππασία περιλαμβάνονται επίσης στο «μενού» των εταιρειών που δραστηριοποιούνται εδώ.

ΠΛΑΤΑΝΟΣ:
Κοιτάζοντας το χάρτη, δεν δυσκολευόμαστε να δούμε ότι η εξερεύνηση της ορεινής Ναυπακτίας μπορεί να πραγματοποιηθεί σε δύο άξονες, από νότο προς βορρά. Στην πρώτη περίπτωση, υπολογίζεις μία ώρα δρόμο από Ναύπακτο για τον Πλάτανο, ενώ στην άλλη γύρω στη μιάμιση ώρα για την Ανω Χώρα. Πρώτος μας προορισμός ο Πλάτανος, για τον οποίο όμως θα βάλουμε πλώρη έχοντας αφετηρία τη γέφυρα Μπανιά.
Πιο δύσκολη διαδρομή, με περισσότερες στροφές σε πιο στενό δρόμο, θα μας φέρει αρχικά στην Ανάληψη, από έναν καινούργιο ασφαλτόδρομο, και στη συνέχεια στον Πόρο, στην είσοδο του φαραγγιού του Εύηνου. Εκεί, πάνω στη στενή τσιμεντένια γέφυρα, θα σταθούμε για να απολαύσουμε το βόρειο τμήμα της κοιλάδας αλλά και τις κορυφές του Παναιτωλικού που υψώνονται στο βάθος.

 

Στράνωμα, Δοβριτσιά και Πακίστα είναι οι οικισμοί που μας περιμένουν στην πορεία μας προς τον Πλάτανο, με το υψόμετρο να εναλλάσσεται και τις στροφές να μην τελειώνουν ποτέ, δίνοντας άλλη διάσταση στη σχέση χιλιομέτρων – χρόνου. Αυτό πρέπει να το έχει κανείς υπόψη του όταν παίρνει το δρόμο για την ορεινή Ναυπακτία.
Εδώ σημασία έχει το ταξίδι, οι πανέμορφες εικόνες που δημιουργούν οι απλωμένοι στις καταπράσινες πλαγιές οικισμοί, που, βλέποντάς τες, απλώς γαληνεύεις. Η γαλήνη είναι έτσι κι αλλιώς το στοιχείο που κυριαρχεί στην περιοχή, γεγονός που επιβεβαιώνεται και από την είσοδό μας στον Πλάτανο, περίπου μιάμιση ώρα μετά την αναχώρησή μας από τη γέφυρα Μπανιά. Η καρφωμένη ταμπέλα στο μεγάλο πλατάνι της πλατείας μάς πληροφορεί: «Υψόμετρο 875 μ. Κλίμα υγιεινό».
Επόμενη στάση το φράγμα του Εύηνου, στο οποίο μας οδηγεί μια συγκριτικά πιο εύκολη διαδρομή, με τις στροφές της κατάβασης να προσφέρουν μια απλώς εκπληκτική θέα στην τεχνητή λίμνη.

ΑΝΩ ΧΩΡΑ:

 

Η επόμενη εξόρμησή μας έχει προορισμό την Ανω Χώρα, τον γραφικό οικισμό που είναι πλέον αρκετά γνωστός, γεγονός που τα τελευταία χρόνια έχει βοηθήσει την τουριστική του ανάπτυξη. Αρχικά θα κινηθούμε προς τα δυτικά, θα συναντήσουμε τον Μόρνο και στη συνέχεια ο δρόμος θα μας οδηγήσει βόρεια προς τη Λιμνίτσα, την Τερψιθέα και την Ελατού – όνομα και πράγμα η τελευταία, αφού από δω και μετά αλλάζει, λόγω της αύξησης του υψόμετρου, η βλάστηση και κινούμαστε πλέον μέσα στα έλατα. Τον καινούργιο ασφαλτόδρομο, που συντομεύει τη διαδρομή κατά περίπου 7 χιλιόμετρα (παρακάμπτοντας τους δύο προαναφερθέντες οικισμούς), θα τον επιλέξουμε στην επιστροφή. Η στάση και η βόλτα στον λιθόστρωτο «κεντρικό» δρόμο της Ανω Χώρας είναι επιβεβλημένη πριν από την αναχώρηση για την Αμπελακιώτισσα και το μοναστήρι με την εικόνα της Παναγίας της Αμπελακιώτισσας. Ο δρόμος στενεύει, οι στροφές και οι κατολισθήσεις πληθαίνουν, το τοπίο αγριεύει και, για να φτάσουμε στον προορισμό μας, που βλέπουμε στην απέναντι πλαγιά, θα χρειαστεί να αλλάξουμε υψόμετρο κάμποσες φορές.
Στην επιστροφή δεν θα αποφύγουμε την πρόκληση: θα μπούμε στο χωματόδρομο που οδηγεί στον μικρό οικισμό Πόδο και από εκεί, περνώντας πάνω από τον Εύηνο, σε οδηγεί στην άσφαλτο για Πλάτανο. Δεν θα καταλήξουμε στον Πλάτανο δεύτερη φορά, αλλά τη διαδρομή θα την εξερευνήσουμε σε μεγάλο βάθος και σας την προτείνουμε αν φυσικά έχετε αυτοκίνητο 4×4. Γενικότερα, στην ορεινή Ναυπακτία οι χωμάτινες προκλήσεις για τους λάτρεις της περιπέτειας δεν λείπουν, καλό είναι όμως να έχετε ρωτήσει τους ντόπιους για την κατάσταση του δρόμου που σκοπεύετε να ακολουθήσετε, αλλιώς μπορεί να βρεθείτε προ εκπλήξεως…

ΠΩΣ ΠΑΜΕ:

 
Οδικώς από Αθήνα, μέσω της γέφυρας Ρίου – Αντιρρίου σε 2½ ώρες (223 χλμ.). Από Θεσσαλονίκη, μέσω Λαμίας, Μπράλου, Αμφισσας, σε 5½ ώρες (468 χλμ.). Εμείς διανύσαμε 768 χλμ. και κάψαμε 98 λίτρα βενζίνη.

 

ΔΙΑΜΟΝΗ:

 
«Aκτή»
Τ/26340-28.464-5, http://www.akti.gr
Περιποιημένο, προσφάτως ανακαινισμένο ξενοδοχείο πάνω στην παραλία του Γριμπόβου, στη Nαύπακτο. Το δίκλινο από 50 €.

«Το Αρχοντικό της Πέπως»
Τ/26340-38.185-6, http://www.arxontiko-pepos.gr
Boutique ξενοδοχείο στη Ναύπακτο, το δίκλινο από 100 € με πρωινό.

«Nafs Hotel»
T/26340-38.216, http://www.nafshotel.com
Ξενοδοχείο στην παραλία Ψανής, στη Ναύπακτο. To δίκλινο από 90 € με πρωινό.

Crystal Mountain HotelΤ/26340-41.555, http://www.crystalmo€ntain.gr
Ξενοδοχείο στην Ανω Χώρα. Από 65 € το δίκλινο.

«Αλθαία»
Τ/26340-26.438 και 6936-698.104, http://www.althaiahotel.gr
Παραδοσιακός ξενώνας στην Ανω Χώρα Ναυπακτίας. Από 50 € με πρωινό.

Τα σπιτάκια της Ιφιγένειας Τ/26340-61.500 και 6974-902.776, http://www.ifigeneia.com
Ξενοδοχείο στον Πλάτανο. Από 35 € το άτομο με πρωινό και γεύμα.

«Ναύπακτος»
Γρίμποβο, Τ/26340-29.551
Ανανεωμένο ξενοδοχείο, δίκλινο με πρωινό από 60 €.

«Αλωνάκι»
Τ/26340-61.315 και 6974-719.717
Ομορφος ξενώνας με εστιατόριο στον Πλάτανο. Το δίκλινο από 50 € με πρωινό.

 

Ξενοδοχείο Αφροδίτη- Hotel Aphrodite

 

 

 

ΦΑΓΗΤΟ:

 
Στη Ναύπακτο

 
• Μπιραρία «Ανεμοδείκτης», (Τ/26340-27.002) και «Bocca di Rossa», (Τ/26340-38.144) για ιταλική κουζίνα

• Mεζεδοπωλεία «Εύοινος» (Τ/26340-28.266) και «Παπούλης» (Τ/26340-21.578) στο λιμάνι.

 

Στη Λιμνίστα:

 
• H ταβέρνα «Το Τζάκι» (T/26340-52.322)

 

• Οι ταβέρνες στον Λυγιά και ειδικά στο Νιόκαστρο, κοντά στη Ναύπακτο, φημίζονται για το νόστιμο κρέας τους.

 

H ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΒΡΑΔΙΝΟ ΚΑΛΟ ΦΑΓΗΤΟ,

ΣΤΟ ΕΥΠΑΛΙΟ ΣΤΑ 10 ΧΛΜ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΤΗΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ: