Θυσιάζουν τις παρθένες ακτές της Αιτωλοακαρνανίας στο λόμπι της ιχθυοκαλλιέργειας

 

Του Χρήστου Ρήγα

υποψηφίου βουλευτή Αιτωλ/νίας

 

Οι κρατούντες στην χώρα μας,οι εκάστοτε κυβερνήσεις,μας μιλούν για την ανάπτυξη και μας δίνουν στοιχεία και αριθμούς με υψηλούς δείκτες,αμφισβητώντας την μαύρη κι άραχνη καθημερινότητα που βιώνουμε στην καθημερινότητά μας εμείς οι απλοί άνθρωποι!

Στον τόπο μας,την Αιτωλοακαρνανία και πιο συγκεκριμένα στην παράλια περιοχή του Ξηρομέρου υπάρχει η ψευδαίσθηση της ανάπτυξης και των θέσεων εργασίας στον τομέα της ιχθυοκαλλιέργειας.Μήπως δεν είναι ψευδαίσθηση το μεροκάματο του τρόμου για όλους όσους εκ των συμπατριωτών μας εργάζονται εκεί σε δύσκολες συνθήκες,εξαντλητικά ωράρια και ερχόμενοι σε επαφή με φάρμακα επικίνδυνα για την δημόσια υγεία;

Η βιομηχανοποίηση της ιχθυοκαλλιέργειας,σε αντίθεση με την παραδοσιακή καλλιέργεια που ξέραμε,καταστρέφει έναν τόπο που θα  μπορούσε να ανθίσει τουριστικά και όχι μόνο.

Μολύνει με οργανικές ενώσεις,με αντιβιοτικά,με αναλγητικά και με φορμόλη το νερό και τα υδρόβια οικοσυστήματα!

Ως ανταμοιβή το κράτος μεγαλώνει την έκτασή τους σε δυσθεώρητα επίπεδα με έναν σχεδιασμό που δεν ανταποκρίνεται στο πνεύμα και το γράμμα του νόμου.

Θυσιάζουν άλλες παραγωγικές δραστηριότητες όπως  είναι η αλιεία,ο τουρισμός,τα παραθεριστικά κέντρα στον βωμό του κέρδους των ημέτερων πολυεθνικών!

 

Άραγε η τοπική κοινωνία γνωρίζει τον τρόπο και τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται σήμερα στις ιχθυοκαλλιέργειες;  Τα ψάρια δεν καταναλώνουν μόνο τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται στις ιχθυοκαλλιέργειες για να τα κρατήσουν «υγιή» (να τα προστατέψουν δηλαδή από κάποιες ασθένειες, επιβαρύνοντάς τα την ίδια ώρα με επικίνδυνες χημικές ουσίες) αλλά και αυτά που καταλήγουν στη θάλασσα ως φαρμακευτικά απόβλητα. 

Αντιβιοτικά, αναλγητικά, ψυχιατρικά φάρμακα, αλλά και τεράστιες ποσότητες μιας αντιφλεγμονώδους ουσίας, της δικλοφαινάκης, που ενοχοποιείται για την αύξηση καρδιακών και εγκεφαλικών επεισοδίων. 

Σε κάποιες περιπτώσεις, τα φαρμακευτικά απόβλητα (στα οποία περιέχονται ορμόνες) θεωρούνται υπεύθυνα για τη μαζική αλλαγή φύλου σε συγκεκριμένα είδη ψαριών. 

Η χρήση φορμόλης προκαλεί καρκινογενέσεις όπως λευχαιμία, καρκίνο στο ήπαρ, στο φάρυγγα, στο δέρμα, δερματικές παθήσεις, σοβαρές επιπτώσεις στα μάτια κ.ά. Ουσιαστικά είναι μία απ’ τις πιο επικίνδυνες ουσίες.

Οι εταιρίες ιχθυοκαλλιεργειών υπερφορτώσανε σε αριθμό ψαριών τα κλουβιά όπου γίνεται η εκτροφή, με αποτέλεσμα την διόγκωση των ασθενειών και των παρασίτων. Ορισμένα παράσιτα όπως το microcotyle παρασιτεί στα βράγχια των ψαριών και θρέφεται με το αίμα.

Με αποτέλεσμα να δημιουργείται αναιμία στα βράγχια είτε των μικρών ψαριών (30 – 200 γρ) και να υπάρχει θνησιμότητα είτε των μεγάλων ψαριών (>300 γρ) και έτσι να μην είναι εμπορεύσιμα. Αυτό γιατί η αναιμία προκαλεί άσπρισμα στα βράγχια. Εκεί τον λόγο παίρνει η φορμόλη όπου διοχετεύεται στα ψάρια με τα γνωστά μπάνια φορμόλης.

 

Τα ψάρια του κλωβού κλείνονται σε σάκο με θαλασσινό νερό που έχει κλειστεί με παροχή οξυγόνου από μπουκάλα και εκεί ρίχνουν τη φορμόλη σε υγρή μορφή. Η φορμόλη μαζί με το θαλασσινό νερό περνάει απ’ το στόμα του ψαριού και όταν την αποβάλλει απ’ τα βράγχια εξοντώνει τα παράσιτα.

 

Αποτέλεσμα όλης της παραπάνω διαδικασίας είναι η φορμόλη να διοχετεύεται στο αέριο και θαλάσσιο περιβάλλον, στον άνθρωπο που την χειρίζεται και στο ψάρι που θα καταναλωθεί.

 

ΓΙΑΤΙ ΚΩΦΕΥΕΙ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ Η ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑ, ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ,ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ,ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΑΛΙΕΙΑΣ;

 

ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΞΟΥΣΙΑΖΕΙ ΕΝΑ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΧΑΝΕΤΑΙ ΚΑΘΕ ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΦΥΣΗ, ΤΑ ΖΩΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟ.

 

ΜΑΣ ΠΗΡΑΤΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΜΑΣ,ΤΟ ΒΙΟΣ ΜΑΣ,ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ,ΘΑ ΠΑΡΕΤΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ; 

ΧΡΉΣΤΟΣ ΡΉΓΑΣ

Υποψήφιος βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας 

με το εθνικό κόμμα     Έλληνες.