Η κυβερνητική θητεία ήταν μία τραγωδία, αφού όλοι οι οικονομικοί μας δείκτες είναι στο κόκκινο – ενώ η όποια αναβάθμιση της πιστοληπτικής μας ικανότητας, θα στηριχθεί μόνο σε πολιτικές ή/και γεωπολιτικές σκοπιμότητες, όπως είναι η συνέχιση του ξεπουλήματος των πάντων, η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου κοκ. Σημαίνουν αλήθεια όλα αυτά πως δεν υπάρχουν λύσεις για την Ελλάδα; Ασφαλώς όχι, αφού η Ελλάδα είναι μία πάμπλουτη, πολλαπλά προικισμένη χώρα – ενώ έχει βρεθεί στο σημερινό κατάντημα, λόγω της ανεπάρκειας και της διαφθοράς των κυβερνήσεων της. Αρκεί βέβαια να αποκτήσει μία δημοκρατική πατριωτική κυβέρνηση που θα αγαπάει πραγματικά την πατρίδα της – αλλάζοντας αμέσως τόσο το χρεοκοπημένο οικονομικό μας μοντέλο, όσο και το ληστρικό, αδιαφανές και άδικο φορολογικό μας σύστημα.
Ξεκινώντας από τις βασικότερες οικονομικές «επιδόσεις» της ΝΔ που φαίνεται ότι, δεν γνωρίζουν οι Έλληνες που την ψήφισαν στις πρόσφατες εκλογές, το κρατικό χρέος αυξήθηκε κατά 44 δις € στη διάρκεια της κυβερνητικής της θητείας – στα 400,3 δις € στα τέλη του 2022, ενώ έκτοτε συνεχίζει ακάθεκτο την ανοδική του πορεία.
Αναφέρεται βέβαια ως βασικός δείκτης το δημόσιο χρέος των 355 δις € περίπου, σε σχέση με το πληθωριστικό ΑΕΠ – χωρίς να υπολογίζεται το ενδοκυβερνητικό χρέος των 46,7 δις προς τους οργανισμούς του δημοσίου όπως στα ασφαλιστικά ταμεία, αυξημένο πάνω από 20 δις € σε σχέση με το 2019, αν και σαφώς πρόκειται για υποχρεώσεις.
Δεν προσμετρώνται δε ούτε οι εγγυήσεις του δημοσίου που έχουν πλησιάσει τα 30 δις €, όταν το 2019 ήταν λιγότερες από 10 δις €. – ούτε ορισμένες άλλες υποχρεώσεις Αυτό το δημόσιο χρέος πάντως έχει μειωθεί στο 171% περίπου του πληθωριστικού ΑΕΠ, από 180% το 2019 – αν και σε σχέση με το πραγματικό ΑΕΠ, δηλαδή χωρίς τον πληθωρισμό, έχει αυξηθεί στο 184% του ΑΕΠ.
Όσον αφορά την ανάπτυξη, ήταν της τάξης των 9 δις € ή 4,5% σε σχέση με το 2019 – με τη διαφορά όμως ότι, δόθηκαν πάνω από 50 δις € με δανεικά στη στήριξη της κατανάλωσης όχι λόγω της πανδημίας, αλλά εξαιτίας της λανθασμένης πολιτικής των Lockdowns. Λανθασμένη, επειδή δεν εφαρμόσθηκε με τον ίδιο αυστηρό τρόπο σε χώρες όπως η Σουηδία ή η Ελβετία – με αποτέλεσμα να μην επιβαρυνθεί σε τέτοιο βαθμό η οικονομία τους, ενώ είχαν ταυτόχρονα κατά πολύ λιγότερους θανάτους. Ακόμη όμως και αυτά τα 9 δις €, «παρήχθησαν» από τις μεγάλες επιχειρήσεις και τα υπερκέρδη τους – αφού οι πραγματικοί μισθοί στην Ελλάδα μειώθηκαν κατά 6,7% μόνο το 2022, σύμφωνα με τη Eurostat.
Περαιτέρω, το ιδιωτικό χρέος αυξήθηκε πάνω από 40 δις € την ίδια χρονική περίοδο, στα 406 δις € τέλη Ιουνίου του 2022 – σύμφωνα με την αναφορά του πρώην υπουργού οικονομικών, κατά τη διάρκεια μίας επιτροπής αρμοδιότητας του. Το ακαθάριστο εξωτερικό χρέος αυξήθηκε κατά περίπου 137 δις € στα 547 δις €, ενώ το εμπορικό έλλειμμα εκτοξεύθηκε στα 38,3 δις € – χωρίς τα καύσιμα, στα 25,8 δις €, στο χειρότερο επίπεδο του από το 2008, όπου όλοι γνωρίζουμε τι συνέβη αργότερα.
Το γεγονός αυτό τεκμηριώνει, εκτός του ότι εισάγουμε πολύ περισσότερα από όσα εξάγουμε, πως ο παραγωγικός ιστός της χώρας μας συνεχίζει να συρρικνώνεται, όπως επίσης η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας – παρά τους πολύ χαμηλούς μισθούς, σημειώνοντας πως ο ετήσιος μισθός στην Ελλάδα ήταν στα 15.800 €, έναντι 33.500 € του μέσου μισθού της Ευρώπης.
Στο γράφημα πάντως φαίνεται η κατάρρευση του κατά κεφαλήν εισοδήματος των Ελλήνων, σε σύγκριση με την άνοδο του σε ορισμένες πρώην κομμουνιστικές χώρες – κάτι που θα έπρεπε να μας προξενεί μεγάλη ντροπή. Έχουμε δε σήμερα το τρίτο χειρότερο κατά κεφαλήν εισόδημα στην ΕΕ – ξεπερνώντας μόνο τη Σλοβακία και τη Βουλγαρία.
Όσον αφορά το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, όπου η λέξη «έλλειμμα» είναι συνώνυμη με τις ζημίες στις επιχειρήσεις, έφτασε στα 20,1 δις € – ενώ, σύμφωνα με το ΔΝΤ, ήταν το χειρότερο ως προς το ΑΕΠ τόσο στην ανεπτυγμένη, όσο και στην αναπτυσσόμενη Ευρώπη. Τεκμηριώνει δε πως όλα τα τουριστικά μας έσοδα φεύγουν στο εξωτερικό – ενώ είναι, μεταξύ άλλων, το αποτέλεσμα του εγκλήματος της μη σύνδεσης του τουρισμού μας με την εγχώρια παραγωγή.
Συνεχίζοντας το έλλειμμα του προϋπολογισμού μας, η ζημία του κράτους μας δηλαδή, ήταν της τάξης των 40 δις € μέσα σε τρία μόλις χρόνια – ενώ παραμένουμε η μοναδική χώρα στην ΕΕ χωρίς επενδυτική βαθμίδα. Σε σχέση δε με το πρωτογενές αποτέλεσμα του προϋπολογισμού μας, όπου η κυβέρνηση θριαμβολογεί για την «επιτυχία» του 0,1% του ΑΕΠ το 2022, το 2019 ήταν της τάξης του 3,9% – όταν παράλληλα η υπερφορολόγηση των Πολιτών, μέσω της διατήρησης των ίδιων φορολογικών συντελεστών στις αυξημένες τιμές, είναι άνευ προηγουμένου.
Η ακρίβεια βέβαια είναι εκτός ελέγχου, με τις αυξήσεις των τιμών στα ίδια προϊόντα στα Σούπερ Μάρκετ να φτάνουν έως και το 98%, μέσα σε ενάμιση έτος – καθιστώντας τα απλησίαστα για τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων. Τέλος, όσον αφορά το δείκτη της οικονομικής αποδοτικότητας, η Ελλάδα έχασε 7 θέσεις το 2022 και βυθίστηκε στην 58η – σε σύνολο 63 χωρών. Υποχώρηση σημειώθηκε και στην επιχειρηματική αποτελεσματικότητα – με την Ελλάδα να χάνει δύο θέσεις, ευρισκόμενη πλέον στην 48η.
Κλείνοντας, οφείλουμε να σημειώσουμε πως η εταιρία αξιολόγησης Fitch όχι μόνο δεν μας αναβάθμισε, αλλά έγραψε τα εξής:
«Οι αξιολογήσεις της Ελλάδας στη διακυβέρνηση, στους δείκτες ανθρώπινης ανάπτυξης και στο κατά κεφαλήν εισόδημα, συγκαταλέγονται μεν στους υψηλότερους, μεταξύ των χωρών που δεν έχουν επενδυτική βαθμίδα, αλλά αντισταθμίζονται από τα υψηλά επίπεδα δημοσίου, ιδιωτικού και εξωτερικού χρέους – καθώς επίσης από τις μειωμένες δυνατότητες μεσοπρόθεσμης ανάπτυξης και τις ευπάθειες του τραπεζικού τομέα».
Δηλαδή, μπορεί μεν να φαινόμαστε οι καλύτεροι από τους χειρότερους, αλλά τελικά δεν είμαστε καλύτεροι από τους χειρότερους – λόγω του δημοσίου, ιδιωτικού και εξωτερικού χρέους, των περιορισμένων δυνατοτήτων ανάπτυξης, καθώς επίσης των τραπεζών. Εν προκειμένω, τα κόκκινα δάνεια τους είναι πάνω από το 8% έναντι 1,7% στην ΕΕ, παρά το ξεπούλημα στα funds – ενώ ο αναβαλλόμενος φόρος των 17 δις στα κεφάλαια τους είναι αέρας.
Συμπερασματικά λοιπόν, η κυβερνητική θητεία ήταν μία τραγωδία, αφού όλοι οι οικονομικοί μας δείκτες είναι στο κόκκινο – ενώ η όποια αναβάθμιση της πιστοληπτικής μας ικανότητας, θα στηριχθεί μόνο σε πολιτικές ή/και γεωπολιτικές σκοπιμότητες, όπως είναι η συνέχιση του ξεπουλήματος των πάντων, η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου κοκ.
Σημαίνουν αλήθεια όλα αυτά πως δεν υπάρχουν λύσεις για την Ελλάδα; Ασφαλώς όχι, αφού η Ελλάδα είναι μία πάμπλουτη, πολλαπλά προικισμένη χώρα – ενώ έχει βρεθεί στο σημερινό κατάντημα, λόγω της ανεπάρκειας και της διαφθοράς των κυβερνήσεων της. Αρκεί βέβαια να αποκτήσει μία δημοκρατική πατριωτική κυβέρνηση που θα αγαπάει πραγματικά την πατρίδα της – αλλάζοντας αμέσως τόσο το χρεοκοπημένο οικονομικό μας μοντέλο, όσο και το ληστρικό, αδιαφανές και άδικο φορολογικό μας σύστημα.
___________________________________________
*** Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς τους. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου