ΓΑΠ – Ο ΠΙΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΕΒΡΑΙΟΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Η Μοσάντ “φυλάγει” τον Γιωργάκη… Τον πιο πολύτιμο Εβραίο στον κόσμο
Τον προδότη, που θα δώσει στον Σιωνισμό 300 – ελληνικά – δις ευρώ ή …τη μισή σχεδόν
Ελλάδα.
Η Μοσάντ, από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής της, εξυπηρετούσε έναν και μόνο στόχο. Την προστασία των σιωνιστικών συμφερόντων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του Πλανήτη. Γι’ αυτόν τον λόγο ιδρύθηκε και αυτό έκανε πάντα. Η Μοσάντ, δηλαδή, δεν είναι μια συμβατική κρατική υπηρεσία κατασκοπίας ή αντικατασκοπίας του Ισραήλ …όπως νομίζουν πολλοί. Τέτοιες υπηρεσίες είναι η Σιν-Μπεθ, η Αγκάφ κλπ.. Η Μοσάντ ξεφεύγει από τον “στενό” ρόλο της υπηρεσίας, που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κράτους του Ισραήλ και εξυπηρετεί τα διεθνή συμφέροντα του σιωνισμού.
Στην πραγματικότητα είναι μια σιωνιστική διεθνούς εμβέλειας και ένοπλη οργάνωση, η οποία εξυπηρετεί τα σιωνιστικά συμφέροντα παγκοσμίως.
Όπου υπάρχουν Εβραίοι, υπάρχει και η Μοσάντ. Δεν υπάρχουν αδιαπέραστα εθνικά σύνορα για τη Μοσάντ. Ό,τι εθνικότητα έχουν οι ανά τον κόσμο Εβραίοι, έχουν και τα μέλη της Μοσάντ. Αν δηλαδή υπάρχουν Έλληνες Εβραίοι στην Ελλάδα, τότε στο κλιμάκιο της Μοσάντ στην Ελλάδα βρίσκονται ως επί το πλείστον Έλληνες υπήκοοι εβραϊκής ή κρυπτοεβραϊκής καταγωγής. Στη Γαλλία αυτόν τον ρόλο τον παίζουν Γαλλοεβραίοι, στην Ιταλία Ιταλοεβραίοι κλπ.. Αυτό είναι το απόλυτο πλεονέκτημα της υπηρεσίας, εφόσον την καθιστά πρακτικά “αόρατη”. Της δίνει το δικαίωμα να δραστηριοποιείται οπουδήποτε στον κόσμο, χωρίς να έχει πρόβλημα με τους εθνικούς νόμους ή όλους τους άλλους περιορισμούς, οι οποίοι αφορούν τις συμβατικές κρατικές υπηρεσίες πληροφοριών. Εκμεταλλεύεται τη μεγάλη εβραϊκή διασπορά, για να μπορεί να “κρύβεται”, αποφεύγοντας τον “σκόπελο” των διπλωματικών προβλημάτων με τις άλλες χώρες.

 

 Αυτή η μη ανιχνεύσιμη και πρακτικά “αόρατη” μυστική υπηρεσία έχει πολύ συγκεκριμένο έργο να φέρει εις πέρας …Το έργο της εξυπηρέτησης των συμφερόντων του σιωνισμού. Το έργο της προστασίας των ανθρώπων, οι οποίοι εξυπηρετούν τα συμφέροντα αυτά. Αυτό επιτυγχάνεται με το φονικό ανθρώπινο δυναμικό της. Απλά η ιδιομορφία της είναι ότι δεν μετακινούνται Ισραηλινοί πράκτορες, προκειμένου να φέρουν εις πέρας το έργο της, στην όποια χώρα την ενδιαφέρει. Δραστηριοποιούνται τοπικοί πολίτες, οι οποίοι στη δραστηριότητά τους μοιάζουν περισσότερο με προδότες παρά με πράκτορες.
Ο κάθε Εβραίος οπουδήποτε στον κόσμο είναι πράκτορας ή δυνάμει πράκτορας της Μοσάντ. Είναι υποχρεωμένος να είναι τέτοιος, γιατί σε διαφορετική περίπτωση η υπηρεσία εκδικείται τον “άπιστο”. Αυτή η ιδιαιτερότητα την καθιστά “αόρατη” και αυτό την κάνει αποτελεσματική στο έργο που έχει αναλάβει και το οποίο είναι να προστατεύει με τα όπλα όλους όσους από τους Εβραίους θεωρεί ο σιωνισμός πολύτιμους για τον ίδιο και να δολοφονεί όσους επίσης ο σιωνισμός θεωρεί επικίνδυνους για τον ίδιο (τον σιωνισμό, πχ Μορντεκάι Βανούνου).
Γιατί όμως αναφερόμαστε σ’ αυτήν την υπηρεσία; Για έναν πολύ απλό λόγο. Ο σημερινός πρωθυπουργός της Ελλάδας είναι ένας δικός τους άνθρωπος και αυτό το γνωρίζουν. Είναι ένας Εβραίος, τον οποίο θα μπορούσαν να τον χρησιμοποιήσουν ως απλό πράκτορα αν ήταν ασήμαντος ή να τον προστατεύουν με πράκτορες αν ήταν σημαντικός. Εκ των δεδομένων λοιπόν ο Γιωργάκης είναι σημαντικός γι’ αυτούς. Είναι πρωθυπουργός μιας ξένης χώρας και όχι μόνον αυτό. Είναι πρωθυπουργός, που, εκτός όλων των άλλων, έχει αναλάβει την υποχρέωση να τους εξυπηρετήσει εις βάρος του κράτους του οποίου ηγείται. Πρέπει να τον προστατεύσουν όχι μόνον επειδή είναι δικός τους άνθρωπος, αλλά γιατί με τις πράξεις του θα δώσει πολύ μεγάλο κέρδος σε άλλους δικούς τους ανθρώπους. Δισεκατομμύρια ευρώ κέρδους.
Το να ισχυριστεί λοιπόν κάποιος ότι η Μοσάντ έχει αναλάβει την προστασία του “Έλληνα” πρωθυπουργού, δεν απαιτεί πληροφορίες του τύπου εκείνου, που διαχειρίζονται οι μυστικές υπηρεσίες. Απλή λογική και γνώσεις χρειάζεται. Είναι υποχρεωμένη η Μοσάντ να τον προστατεύει, γιατί αυτό επιβάλει το καταστατικό της. Το ιδρυτικό καταστατικό της. Είναι υποχρεωμένη όχι τόσο απέναντι στον ίδιο τον Γιωργάκη, όσο απέναντι σε όλους τους Εβραίους, οι οποίοι έχουν κέρδος εξαιτίας του Γιωργάκη και άρα, αν χαθεί αυτός, θα το χάσουν. Ακόμα δηλαδή και αν οι ελληνικές υπηρεσίες προσέφεραν άριστη προστασία στον Γιωργάκη, η Μοσάντ ήταν υποχρεωμένη να τις ελέγχει, γιατί δεν της επιτρέπεται να ρισκάρει την ασφάλεια ενός τέτοιου ανθρώπου. Την ασφάλεια ενός τόσο πολύτιμου ανθρώπου τόσο γι’ αυτήν όσο και για τους σιωνιστές εργοδότες της.
Εδώ ακριβώς βρίσκεται το λεπτό σημείο και από το οποίο δίνονται απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματά μας. Απαντήσεις, οι οποίες προκύπτουν από σοβαρές γνώσεις και όχι από απλές πληροφορίες. Για τον σιωνισμό ο Γιωργάκης αυτήν τη στιγμή είναι ο πιο πολύτιμος Εβραίος στον κόσμο. Είναι αυτός, ο οποίος θα τους φέρει πάνω από 250 δις ευρώ κέρδη. Αυτός, ο οποίος θα ξεπουλήσει μια ολόκληρη χώρα, για να τους δώσει τα παράνομα κέρδη, που διεκδικούν από την Ελλάδα. Αυτός, που τους διαβεβαίωσε —μέσω Ελ Παις— ότι θα πληρωθούν τα πάντα στο ακέραιο. Γιατί τον έχουν ανάγκη; Γιατί τα δισεκατομμύρια, τα οποία διεκδικούν από την Ελλάδα οι διεθνείς τοκογλύφοι και άρα οι Εβραίοι, δεν είναι πραγματικά χρέη …

Είναι ομόλογα …και τα ομόλογα στην πραγματικότητα δεν είναι χρέη.
Τα ομόλογα είναι οφειλές, οι οποίες προκύπτουν από “υποσχέσεις”. Τα ομόλογα είναι μια θεατρική “παράσταση” αγοραπωλησίας μεταξύ τοκογλύφων και πελατών. Ζητάς χρήματα από κάποιον που έχει, “πουλώντας” του (χαρτάκια) ομόλογα, τα οποία στη συνέχεια του “υπόσχεσαι” ότι θα τα αγοράσεις πίσω πολύ ακριβότερα, (δηλαδή βεβαρυμένα για να έχει ο αγοραστής κίνητρο να τα αγοράσει αεχική). Δεν εξοφλείς χρέη, όταν παίρνεις πίσω τα ομόλογα, γιατί δεν υπάρχουν τέτοια. Απλά εκπληρώνεις μια “ο μ ο λ ο γ ί α” που είχες κάνει, όταν διαβεβαίωνες κάποιους ότι θα ξαναγόραζες αυτά, τα οποία τους πούλησες. “Ενέχυρο” τους δίνεις τα δικά σου ομόλογα …με την “υπόσχεση” ότι σε ένα εκ των προτέρων προσδιορισμένο χρονικό διάστημα θα τα ξαναπάρεις πίσω. “Πουλάς” κάτι σχετικά φτηνά με την “υπόσχεση” ότι θα το “ξαναγοράσεις” πολύ ακριβότερα.
Μιλάμε δηλαδή για “αέρα” κοπανιστό. Μιλάμε για απλούς χ ρ η μ α τ ο λ ή π τ ε ς και όχι για δ α ν ε ι ο λ- ή π τ ε ς. Μιλάμε για χρέη ανύπαρκτα, εφόσον δεν υπάρχουν οι δεσμεύσεις και οι κυρώσεις, οι οποίες συνήθως συνοδεύουν τα συμβατικά δάνεια και είναι οι υποθήκες. Συνήθως εκπληρώνονται οι “υποσχέσεις” απέναντι στους τοκογλύφους, όχι επειδή οι τοκογλύφοι έχουν τη δυνατότητα να απειλούν τα θύματά τους, αλλά επειδή τα θύματά τους εξακολουθούν να έχουν τις ίδιες ανάγκες σε ρευστό. Στην πραγματικότητα γίνεται μια διαρκής ανακύκλωση των ίδιων χρημάτων πάντα εις βάρος των χρηματοληπτών. Σου δίνουν χρήματα, για να εκπληρώσεις την “υπόσχεση” της αγοράς του παλαιού ομολόγου, εκδίδοντας ένα νέο ομόλογο. Δεν έχεις χρήματα να την εκπληρώσεις και ξαναζητάς νέα, περισσότερα και ακόμα πιο “ακριβά” χρήματα, για να είσαι συνεπής. Μια κινούμενη “άμμος”, όπου, όσο περνά ο χρόνος, τόσο πιο πολύ “βυθίζεται” το θύμα μέσα σ’ αυτήν. Η χαρά του τοκογλύφου.
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι οι “αγνοί” τοκογλύφοι δεν έπεφταν θύματα άγνοιας, όταν έδιναν χρήματα στην “πονηρή” Ελλάδα. Εν γνώση τους τα έκαναν όλα αυτά. Τους συνέφερε να είναι στον “αέρα”, γιατί αυτό είχε μεγαλύτερη απόδοση. Δεν έδιναν δάνεια, αναγκάζοντας τους δανειολήπτες να βάζουν υποθήκες, γιατί δεν τους συνέφερε να δανείζουν. Δεν του συνέφεραν τα νόμιμα δάνεια, γιατί αυτά, πέρα από το γεγονός ότι υπήρχε πρόβλημα με τον καθορισμό των υψηλών τόκων, ελέγχονται ως τέτοια από πολλούς και για πολλούς λόγους. Δεν τους συνέφεραν τα νόμιμα δάνεια, γιατί δεν τους συνέφερε να συναγωνιστούν τις νόμιμες εμπορικές τράπεζες. Με λίγα λόγια τα δάνεια δεν τους άρεσαν, γιατί οι τοκογλύφοι ελέγχονται για τοκογλυφία και οι πολιτικές ηγεσίες ελέγχονται για προδοσίες.
Γι’ αυτόν τον λόγο έβαλαν την Ελλάδα —και όχι μόνον αυτήν— στη περιπέτεια της έκδοσης των ομολόγων. Στην περιπέτεια να τους υποσχεθεί ότι θα “αγοράσει” πανάκριβα αυτά, τα οποία τους είχε πουλήσει φτηνά. Από ένα πρώτο ομόλογο φτάσαμε στη σημερινή κρίση. Το ένα ομόλογο γινόταν αιτία να χρηματοδοτηθεί με ένα άλλο και αυτό με ένα επόμενο και στο τέλος οι αποδώσεις των αποδόσεων έφτασαν να πνίξουν την Ελλάδα. Οι τοκογλύφοι έδιναν χρήματα με τον τόνο σε διεφθαρμένες κυβερνήσεις απλά για να τα ξοδεύουν και να διαφθείρουν τους κρατικούς μηχανισμούς τους.
Η διαφθορά τους συνέφερε, γιατί βοηθούσε στη γρήγορη σπατάλη των χρημάτων και ταυτόχρονα δημιουργούσε μαζικά συνενόχους. Οι επίορκοι πολιτικοί, οι οποίοι έπαιρναν τα άχρηστα και επικίνδυνα χρήματα, μέσω της διαφθοράς εξασφάλιζαν συνενόχους μέσα από τον κρατικό μηχανισμό. Η διαφθορά παγκοσμίως, δηλαδή, δεν είναι ένα τυχαίο φαινόμενο, το οποίο αφορά κάποιες λίγες χώρες, επειδή μια κατάσταση ξέφυγε από τον έλεγχο της εξουσίας αυτών των λίγων χωρών. Η διαφθορά είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο, το οποίο ενθάρρυναν οι τοκογλύφοι, βάζοντας όλα τα κράτη στο παιχνίδι των ομολόγων. Είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο, γιατί οι πρωταγωνιστές είναι παντού οι ίδιοι και είναι οι διεθνείς τοκογλύφοι. Αυτοί, οι οποίοι κατ’ ευφημισμόν ονομάζονται “αγορές”.
Γι’ αυτόν τον λόγο οι τοκογλύφοι έδιναν στα κράτη χρήματα χωρίς καμία προδιαγραφή ή δέσμευση —από αυτές που ζητούν οι τραπεζίτες για τη διασφάλισή τους, προκειμένου να δώσουν δάνεια— αλλά με τεράστιο “υποσχόμενο” τόκο. Τα ίδια γίνονταν παντού. Οι διεφθαρμένοι Έλληνες πολιτικοί, για παράδειγμα, έπαιρναν τις προμήθειές τους από τους τοκογλύφους και φόρτωναν διαρκώς το κράτος με νέα και ολοένα ακριβότερα ομόλογα. Οι συνένοχοί τους διεφθαρμένοι δημόσιοι υπάλληλοι πανηγύριζαν κάθε φορά που επαναλαμβανόταν η διαδικασία. Νέα ομόλογα σήμαιναν νέα δημόσια έργα και άρα νέες μίζες για μηχανικούς του δημοσίου, προμηθευτές και κατασκευαστές. Νέα ομόλογα σήμαιναν νέους εξοπλισμούς στα νοσοκομεία και άρα νέες μίζες για γιατρούς του δημοσίου, προμηθευτές και φαρμακοποιούς. Νέα ομόλογα σήμαιναν νέα οπλικά συστήματα και άρα νέες μίζες για στρατιωτικούς του δημοσίου, προμηθευτές και εμπόρους όπλων.
Μιλάμε για κανονική συμμορία ιδιωτών και δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίοι λυμαίνονταν τον δημόσιο πλούτο. Αυτό εννοούσαν κάποιοι, όταν μιλούσαν για “επιτυχή” σύμπραξη ιδιωτικού και δημοσίου τομέα. Όλοι αυτοί οι νεόπλουτοι συμμορίτες των δανεικών του κράτους ήταν αυτοί, που έβγαζαν τη γνωστή “σαύρα” του Κολωνακίου σαν τον “καταλληλότερο” πρωθυπουργό. Από τους μεγαλο­δημοσιο­γράφους των εθνικών μας εκδοτών και κατασκευαστών μέχρι τον κακομοίρη τον νεαρό γιατρό, ο οποίος έκανε το “αγροτικό” του φάμπρικα, υπογράφοντας συνταγές με μπόνους από τις φαρμακευτικές. Οι πάντες έκλεβαν, γιατί ενθαρρύνονταν να κλέβουν. Μέχρι και τον νόμο άλλαξαν, μετατρέποντας την απιστία προς την υπηρεσία από κακούργημα σε πλημμέλημα, προκειμένου να μην φοβούνται οι δημόσιοι υπάλληλοι να τα “παίρνουν”.
Ενθαρρύνονταν οι υπάλληλοι να διαφθείρονται από τις ίδιες τις κυβερνήσεις, εφόσον τα διεφθαρμένα στελέχη τους έπαιρναν προμήθειες από τους τοκογλύφους. Όσο πιο πολύ έκλεβαν, τόσο πιο πολύ συνέφερε τους τοκογλύφους, γιατί τόσο πιο γρήγορα θα ξοδεύονταν τα χρήματα και άρα θα τους ξαναζητούσαν νέα ομόλογα. Όλα στον “αέρα”, γιατί με τον τρόπο αυτόν οι τοκογλύφοι παρουσίαζαν στα βιβλία τους τεράστιες αποδόσεις. Καμία εμπορική τράπεζα δεν μπορούσε να τους συναγωνιστεί σε αποδόσεις κερδών. Σιγά-σιγά μάζεψαν γύρω τους όλους τους τοκογλύφους επενδυτές του Πλανήτη, οι οποίοι βιάζονταν να πλουτίσουν και δεν τους ενδιέφερε τι έπρατταν οι διαχειριστές των χρημάτων τους. Τα περίφημα funds των τοκογλύφων θεωρητικά έβγαζαν τεράστια κέρδη και δεν κρίνονταν ποτέ γι’ αυτά τα κέρδη, εφόσον υποτίθεται αυτά τα κέρδη ξανάμπαιναν στην αγορά, για να βγάλουν κι άλλα.
Τι φοβούνται όμως σήμερα οι τοκογλύφοι; Φοβούνται την οικονομική κρίση. Την κρίση, η οποία μπορεί να αναγκάσει την Ελλάδα να βαρέσει “κανόνι”. Την κρίση, η οποία μπορεί να οδηγήσει στην αδυναμία αυτού, ο οποίος “υποσχέθηκε” να φέρει εις πέρας την υπόσχεσή του …Στην αδυναμία αυτού, τον οποίο δεν έχουν “δέσει” με υποθήκες και υποχρεώσεις και μπορεί να τους “γράψει” στα παλιά του τα παπούτσια. Αυτό φοβούνται. Φοβούνται τα funds. Φοβούνται μήπως ελεγχθούν από τους πελάτες τους για τον ολέθριο χειρισμό των χρημάτων τους. Φοβούνται μήπως εκτεθούν στους πελάτες τους και τους οδηγήσουν στα δικαστήρια.
Φοβούνται μήπως η Ελλάδα αρνηθεί να πληρώσει τους “επενδυτές” των “πέτσινων” ομολόγων. Των ομολόγων, που εξέδιδε ο διεφθαρμένος Σημίτης με τον τόνο. Των ομολόγων, τα οποία έληγαν και επαναχρηματοδοτούνταν με νέα και ακόμα πιο ακριβά ομόλογα του ίδιου Σημίτη. Των ομολόγων, τα οποία έσπευδαν οι ίδιοι οι τοκογλύφοι ν’ αγοράσουν, χωρίς να υπάρχει καμία προδιαγραφή ασφάλειας, μόνο και μόνο για να δείξουν τεράστια κέρδη και υψηλές αποδόσεις. Των ομολόγων, τα οποία σπαταλούσε το διεφθαρμένο κράτος του Σημίτη και δεν ήταν βέβαιο ότι θα μπορούσε κάποτε να τα ξεπληρώσει, ξαναγοράζοντάς τα. Τα ομόλογα του δικού τους Σημίτη (ή αλλιώς Ααρών Αβουρίμ). Αυτό φοβούνται.
Φοβούνται έναν Έλληνα πατριώτη Πρωθυπουργό, ο οποίος θα προσπαθήσει να προστατεύσει τα συμφέροντα των Ελλήνων πολιτών και εργαζομένων και θα κλείσει την πόρτα στους τοκογλύφους. Φοβούνται τον πρώτο Έλληνα Πρωθυπουργό, ο οποίος θα κλείσει στη φυλακή τους διεφθαρμένους Σημίτηδες και Καρμανλήδες, οι οποίοι μας φόρτωσαν με τα ομόλογα. Φοβούνται τον πρώτο Έλληνα Πρωθυπουργό, ο οποίος θα τους φερόταν όπως φέρθηκε ο Σημίτης στους Έλληνες, που καταστράφηκαν στο χρηματιστήριο, όταν τους έλεγε …”ας πρόσεχαν”. Προφανώς κατά τη γνώμη τους μόνον οι Έλληνες επενδυτές έχουν “δικαίωμα” στη χασούρα. Όταν οι επενδυτές είναι Εβραίοι, έχουν “δικαίωμα” μόνον στα κέρδη.
Για να εισπράξουν λοιπόν αυτά τα επικίνδυνα κέρδη, μας επέβαλαν έναν πρωθυπουργό με τα ακριβώς αντίθετα χαρακτηριστικά. Μας επέβαλαν έναν άνθρωπο, ο οποίος ούτε πατριώτης είναι και ούτε έχει τον παραμικρό λόγο ν’ αγωνιστεί για τους Έλληνες, γιατί ούτε καν Έλληνας είναι. Έναν πρωθυπουργό, ο οποίος αποτελεί τον απόλυτο ορισμό του παραλόγου …όπως τον έχει ορίσει ο ίδιος ο Παπανδρέου. Στην πιο δύσκολη ώρα για τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας πρωθυπουργός της είναι ένας Εβραίος διεθνιστής, ο οποίος ονειρεύεται την παγκόσμια διακυβέρνηση (και το λέει στα ίσια ο νεοταξίτης “we need a global goverment“).
Σε μια κατάσταση έκτακτης εθνικής ανάγκης, στην οποία οι συγκυρίες ευνοούν την Ελλάδα, ο πρωθυπουργός της απεμπολεί κάθε πλεονέκτημά της. Οι συνθήκες ευνοούν την Ελλάδα, γιατί στην πραγματικότητα όλα αυτά τα χρόνια δεν δανειζόταν. Στην πραγματικότητα απλά έπαιρνε τα χρήματα που της έδιναν οι τοκογλύφοι, επενδύοντας πάνω της τις τοκογλυφικές τους ελπίδες. Έπαιζε η Ελλάδα ένα παιχνίδι μαζί με συμπαίκτες. Παρίστανε το “άλογο” και αυτοί τζόγαραν πάνω της. Ας πρόσεχαν πού τα έδιναν. Το “άλογο” έχασε. Δεν μπορεί να κερδίσει αυτά, τα οποία τους υποσχέθηκε. Δικό τους πρόβλημα είναι και όχι της Ελλάδας. (O ΓΑΠ θα μπορούσε να τους πει “δυστυχώς χάσατε, το άλογο που στοιχηματίσατε έχασε”. Δεν το είπε όμως στα εβραϊκά συντρόφια).
Αυτή είναι η ουσία της κατάστασης. Αυτήν την ουσία αγνοεί(;) ο πρωθυπουργός της, (τότε ο ΓΑΠ) ο οποίος πέρα από κάθε λογική υπόσχεται σε όλους τους τοκογλύφους ότι θα τους πληρώσει στο ακέραιο όλες τις απάτες, κόβοντας ακόμα και τις συντάξεις των φτωχών.

Αυτά δεν τα λέμε εμείς. Αυτά τα είπε ο ίδιος. Ο ίδιος δήλωσε οπαδός της παγκόσμιας διακυβέρνησης, αλλά παρ’ όλα αυτά διεκδίκησε τη θέση της ελληνικής ηγεσίας. Ο ίδιος, ως πρόεδρος της “Σοσιαλιστικής Διεθνούς”, δήλωσε ότι θα ξεπληρώσει τους τοκογλύφους πάση θυσία και ως γνήσιος “σοσιαλιστής” ξεκίνησε από τις συντάξεις των φτωχών.
Αυτός ο Εβραίος είναι βέβαιον ότι παίζει το παιχνίδι της “παγκόσμιας διακυβέρνησης”, το οποίο είναι καθαρά εβραϊκό. Εκ των δεδομένων λοιπόν θ’ απολαμβάνει τις υπηρεσίες των “αφεντικών” του. Τις ίδιες υπηρεσίες, τις οποίες απολαμβάνουν και οι άλλοι ομοεθνείς και “συνάδερφοί” του. Όλοι αυτοί υπό την ίδια “ομπρέλα” προστασίας της ίδιας Μοσάντ βρίσκονται. Τον Παπανδρέου, δηλαδή, τον συνδέουν με τον Τρισέ ή τον Στρος (Cohen) περισσότερα πράγματα απ’ όσα γνωρίζουμε ή μπορούμε να υποθέσουμε. Μπορεί να είχαν κατά καιρούς τους ίδιους Εβραίους σωματοφύλακες. Μπορεί ο Εβραίος πράκτορας της Μοσάντ, που έδινε χθες την πετσέτα στον λουόμενο Γιωργάκη να είναι αυτός, που σήμερα δίνει τα χάπια για την πίεση στον Τρισέ και αυτός που αύριο θα ψάχνει βίζιτες για τον Στρος Καν.
Όλοι αυτοί οι Εβραίοι, οι οποίοι βγάζουν ή εξασφαλίζουν δισεκατομμύρια ευρώ για τον σιωνισμό και τους χιλιάδες Εβραίους τοκογλύφους, έχουν ανάγκη τη Μοσάντ. Ανάμεσα σ’ αυτούς την έχουν ανάγκη και οι συγκεκριμένοι Εβραίοι, οι οποίοι οδήγησαν στην Ελλάδα στη λεηλασία του ΔΝΤ. Αυτοί, οι οποίοι γνωρίζουν ότι κινδυνεύουν από την αντίδραση των θυμάτων τους. Πιο πολύ όμως την έχουν ανάγκη αυτοί, οι οποίοι αναμίχθηκαν άμεσα στη λεηλασία της. Αυτοί, οι οποίοι βρίσκονται στη Ελλάδα. Αυτοί, οι οποίοι έπεισαν τους Έλληνες να τους εμπιστευτούν και να τους ψηφίσουν και στη συνέχεια τους πρόδωσαν. Αυτοί, οι οποίοι στην πραγματικότητα έχουν υποσχεθεί σε ένα μεγάλο πλήθος Εβραίων τοκογλύφων τόνους κερδών από τη λεηλασία της Ελλάδας. Αν καταλάβει κάποιος ποιοι και πώς έπαιξαν το παιχνίδι κατά της Ελλάδας, θα καταλάβει και τον ρόλο και του Γιωργάκη. Θα καταλάβει γιατί θεωρούμε βέβαιο ότι τον προστατεύει η Μοσάντ.
Θα εξετάσουμε την κατάσταση από την αρχή και η αποκάλυψη των υπευθύνων θα γίνει εύκολα. Ποιοι ήταν οι τοκογλύφοι, στους οποίους χρωστούσε η Ελλάδα “υποσχέσεις”; Οι τοκογλύφοι ήταν οι γνωστοί Εβραίοι “επενδυτές”, οι οποίοι αγόραζαν τα ελληνικά ομόλογα της εποχής του Σημίτη και της “ισχυρής” Ελλάδας. Η Goldman Sachs του Εβραίου Μπλακφέιν, η Deutsche Bank του Εβραίου Άκερμαν, η ΕΚΤ του Εβραίου Τρισέ, τα funds του Εβραίου Σόρος, Μπάφετ κλπ.. Αυτοί, δηλαδή, οι οποίοι διαχειρίζονται τα χρήματα χιλιάδων Εβραίων τοκογλύφων-“επενδυτών” και έχουν υποσχεθεί μεγάλες και —παρανόμως για ομόλογα— “σίγουρες” αποδώσεις. Οι συμπατριώτες του φυλακισμένου Μάντοφ, ο οποίος έκανε τα ίδια κερδοσκοπικά παιχνίδια υπέρ των ιδίων ανθρώπων.
Αυτοί λοιπόν οι τοκογλύφοι, αφού “φόρτωσαν” το ελληνικό “γαϊδούρι” με άπειρα ομόλογα, κατάλαβαν ότι έφτασε στα όριά του. Αυτοί, οι οποίοι διέφθειραν τις ελληνικές κυβερνήσεις, προκειμένου να τις αναγκάσουν να “δανειστούν” άχρηστα και άπειρα χρήματα για απλή σπατάλη, κατάλαβαν ότι η κατάσταση έφτασε στα όριά της. Η παγκόσμια κρίση, σε συνδυασμό με την ελληνική δημοσιονομική προβληματικότητα, ήταν βέβαιο ότι θα τους έβαζε σε περιπέτειες στην Ελλάδα. Γιατί; Γιατί ήταν θέμα χρόνου να φτάσει η Ελλάδα σε θέση αδυναμίας εξυπηρέτησης των χρεών και των “υποσχέσεών” της. Ήταν θέμα χρόνου να φτάσει στη στάση πληρωμών.

Πού όμως θα έκανε στάση πληρωμών; Στάση πληρωμών σε πραγματικά δάνεια δεν μπορείς να κάνεις, γιατί υπάρχουν άμεσες συνέπειες, οι οποίες σε οδηγούν στην οδυνηρή χρεοκοπία και ό,τι αυτό συνεπάγεται. Τι θα “κόψεις” πρώτα; Αυτά, τα οποία δεν κοστίζουν. Αυτά, τα οποία δεν σε οδηγούν στη χρεοκοπία. Αυτά, τα οποία δεν σε οδηγούν σε κατασχέσεις ή δεσμεύσεις περιουσιακών στοιχείων. Αυτά, τα οποία είναι “αέρας”. Αυτά, τα οποία δεν έχουν συνέπειες …Τα ομόλογα.
Οι Εβραίοι αντιλήφθηκαν ότι, αν δεν έπαιρναν εγκαίρως τα μέτρα τους, θα έτρωγαν “φέσι” από την Ελλάδα, που τους “χρωστούσε”. Ένα “φέσι” καταστροφικό για τους ίδιους, αλλά απολύτως σωτήριο για την Ελλάδα, καθώς τα ομόλογά τους αντιπροσώπευαν περίπου το 60% του δημόσιου χρέους της. Τους τρομοκρατούσε το γεγονός ότι, αν οι Έλληνες αντιλαμβάνονταν τα “δικαιώματά” τους ως “αντικείμενα” επένδυσης, θα τους “πυροβολούσαν” και όχι μόνον θα απαλλάσσονταν χωρίς κόστος από αυτούς, αλλά και θα βελτίωναν και τη οικονομική τους θέση στον κόσμο. Τους τρομοκρατούσε όμως ακόμα πιο πολύ το ότι ακόμα και στο “δίκιο” τους θα είχαν άδικο, γιατί ήταν μπλεγμένοι οι ίδιοι σε παράνομες πράξεις.
Με πρώτη την Goldman Sachs ήταν μπλεγμένοι στο “φόρτωμα” της Ελλάδας με ομόλογα. Στο παράνομο “φόρτωμα”, εφόσον αυτό εξακολουθούσε να γίνεται με τους ίδιους ρυθμούς χάρη στα ψεύτικα στοιχεία που “μαγείρευαν” οι ίδιοι. Χάρη στα ψευδή στοιχεία, που, όχι μόνον τους επέτρεπαν να συνεχίζουν τις παρανομίες τους εις βάρος της Ελλάδας, αλλά τα πληρώνονταν “χρυσάφι” από την κυβέρνηση Σημίτη. 300 εκ. ευρώ πλήρωσε η Ελλάδα στην Goldman Sachs για μια απλή λογιστική απάτη, η οποία της “επέτρεψε” να φορτωθεί νέα ομόλογα για λογαριασμό της Goldman Sachs. Οι τοκογλύφοι, δηλαδή, μόνοι τους εφοδίαζαν την Ελλάδα με ψεύτικα χαρτιά, τα οποία επιβεβαίωναν το “αξιόχρεό” της, για να τη φορτώνουν με νέα δάνεια. Μιλάμε για απάτες, οι οποίες δεν συμβαίνουν ούτε στα πεζοδρόμια των γκέτο έξω από μπαρμπουτιέρες και πορνεία.
Όλα αυτά τα γνώριζαν οι Εβραίοι και φοβούνταν μια ελληνική “απειθαρχία”. Φοβούνταν μια Ελλάδα “πονηρεμένη” εις βάρος τους. Γνώριζαν οι ίδιοι ότι μια Ελλάδα χωρίς τα “βαρίδια” των εβραϊκών ομολόγων θα ήταν σε καλύτερη οικονομική κατάσταση ακόμα και από τη Γερμανία. Σε μια τέτοια περίπτωση θα έχαναν άμεσα και με συνοπτικές διαδικασίες περίπου 140 δις και χωρίς να έχουν ούτε ένα νομικό όπλο, για να στραφούν εναντίον της και να τα διεκδικήσουν. Μιλάμε για όλεθρο. Μιλάμε για “κανόνι”, το οποίο θα έστελνε στο “τάφο” όλους τους τοκογλύφους μαζί. Μιλάμε για “κανόνι”, που, αν γινόταν, θα έστελνε τους τοκογλύφους στον “τάφο” της Leman Bros και του Μάντοφ.
Εξαιτίας αυτού του φόβου άρχισαν τις μεθοδεύσεις εναντίον της Ελλάδας. Τι έκαναν; Προσπάθησαν να τη φέρουν σ’ εκείνο το σημείο, ώστε να την αναγκάσουν να μετατρέψει τα ομόλογά σε πραγματικά χρέη. Να την αναγκάσουν να δανειστεί πραγματικά δάνεια, για να ξεπληρώσει τα “πέτσινα” ομόλογα. Να την αναγκάσουν να “αυτοκτονήσει”. Πώς όμως θα το έκαναν αυτό; Ποια ελληνική κυβέρνηση θα δεχόταν να καταστρέψει ολοσχερώς τον ελληνικό λαό, για να φανεί “συνεπής” στους τοκογλύφους; Ποιος Έλληνας πρωθυπουργός θα δεχόταν να κόψει τις συντάξεις και τους μισθούς των φτωχών, για να γίνουν πλουσιότεροι οι τοκογλύφοι του Πλανήτη.
Αυτό ήταν ένα πρόβλημα, το οποίο το έλυσαν εύκολα. Είχαν τα δεδομένα για να το λύσουν. Είχαν δικό τους άνθρωπο σε απόσταση βολής από την εξουσία. Λίγο βλάκας, λίγο “τσαλακωμένος” από την προηγούμενη ήττα του, αλλά δικός τους άνθρωπος. Αφού πλήρωσαν όλους τους Πακιστανούς και τους Αφγανούς να τον αναδείξουν αρχηγό του κόμματος του ΠΑΣΟΚ, στη συνέχεια τον έβαλαν στην “κούρσα” της διεκδίκησης της πρωθυπουργίας. Με ψέματα και υποσχέσεις, που ξεπερνούν κάθε προηγούμενο πολιτικής αθλιότητας, τον έχρισαν “νικητή”.
Αυτόν τον “νικητή” με συντονισμένες ενέργειες τον έβαλαν να προδώσει την Ελλάδα. Αυτοί, δηλαδή, μαζί με τον προδότη έβαλαν την Ελλάδα στον “μονόδρομο”, που οδηγούσε στο ΔΝΤ. Στο ΔΝΤ, το οποίο θα μετέτρεπε τα πέτσινα ομόλογα σε πραγματικά δάνεια. Το ζητούμενο, δηλαδή, ήταν να οδηγήσουν με τον Εβραίο Γιωργάκη την Ελλάδα στο “σφαγείο” του ΔΝΤ του Εβραίου Στρος Καν. Για να το πετύχουν όμως αυτό, έπρεπε να οδηγήσουν την Ελλάδα στην “ασφυξία”. Αυτό ήταν λίγο δύσκολο, γιατί η Ελλάδα δεν ήταν η μοναδική περίπτωση υπερχρεωμένης χώρας. Δεν διέφερε και πολύ από την Ιρλανδία ή την Πορτογαλία ή την Ισπανία. Δεν διέφερε καν από τις ΗΠΑ ή από τη Βρετανία και την Ιαπωνία.
Είχαν ανάγκη δηλαδή την εσωτερική προδοσία, για να την οδηγήσουν στο ΔΝΤ. Είχαν ανάγκη τον δικό τους υπερπολύτιμο Εβραίο, που την κυβερνούσε. Αυτόν, ο οποίος θα πρόδιδε την Ελλάδα στους Εβραίους τοκογλύφους. Τι έκαναν; “Έβγαλαν” μόνοι τους την Ελλάδα από την αγορά των ομολόγων. Την έβγαλαν λίγες ημέρες πριν τη λήξη ενός μεγάλου ομολόγου, για να προκαλέσουν πανικό και να την απειλήσουν δήθεν με χρεοκοπία. Δεν την έβγαλαν νωρίτερα, γιατί η Ελλάδα μπορούσε να δανειστεί και ο πρωθυπουργός της “αρνούνταν”, γιατί “είχε” χρήματα. Ο πρωθυπουργός της, ο οποίος “δεν είδε” ότι μέσα από την Τράπεζα της Ελλάδας κάποιοι έκαναν ζημιά στα ελληνικά ομόλογα. Ο πρωθυπουργός της, ο οποίος “φούσκωσε” με τη βοήθεια της Τράπεζας της Ελλάδας το δημοσιονομικό έλλειμμα.
Αυτό ήταν. Υπήρχε πλέον η δικαιολογία για τους τοκογλύφους να μην δανείζουν στην Ελλάδα και να την εμφανίζουν σαν χρεοκοπημένη. Με ένα “τεράστιο” δημόσιο έλλειμμα και με τα ομόλογά της να χάνουν καθημερινά αξία, δεν μπορούσε να δανειστεί. Οι Εβραίοι τοκογλύφοι πήραν τη “σκυτάλη” από τον Εβραίο πρωθυπουργό της Ελλάδας. Οι εβραϊκές εταιρείες αξιολόγησης “υποβάθμιζαν” καθημερινά την Ελλάδα. Τα εβραϊκά ΜΜΕ την “έθαβαν” καθημερινά στο παγκόσμιο ακροατήριο. Κάποια από αυτά τής έδειχναν και το “δάκτυλο”. Η Ελλάδα είχε γίνει ο περίγελος των γύφτων της ανθρώπινης ιστορίας. Ο περίγελος των μαστροπών και των τοκογλύφων της ανθρώπινης ιστορίας.
Από εκεί και πέρα τα πράγματα εξελίχθηκαν ραγδαία. Ο Εβραίος Τρισέ ξεκίνησε το παιχνίδι του πολέμου, λέγοντας ότι η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα δεν θα ξαναγοράσει ελληνικά ομόλογα. Οι κερδοσκόποι, εξαιτίας αυτής της δήλωσης και των δικών τους υποβαθμίσεων της ελληνικής οικονομίας, οδήγησαν την Ελλάδα στην ασφυξία. Την οδήγησαν λίγο πριν τη λήξη ενός μεγάλου δεκαετούς ομολόγου του Σημίτη. Τότε και με τρομοκράτηση του ελληνικού λαού, τον οδήγησαν στο ΔΝΤ. Η Ελλάδα “υποτάχθηκε” στο ΔΝΤ. Οι Εβραίοι του ΔΝΤ δανείζονται χρήματα, για να ξεπληρώσουν τους Εβραίους τοκογλύφους, υποθηκεύοντας το μέλλον των Ελλήνων. Στο μεταξύ ο Εβραίος Πρωθυπουργός της Ελλάδας “συνεδριάζει” στη Σύμη. Όταν δεν κάνει διακοπές, κατηγορεί τους προηγούμενους. Το γνωστό παραμύθι.
Ο αναγνώστης αρχίζει πλέον κι αντιλαμβάνεται τον λόγο που μιλάμε για Μοσάντ. Όλο αυτό το εβραϊκό παιχνίδι δεν θα μπορούσε να παιχθεί χωρίς τον προδότη Γιωργάκη. Τον άνθρωπο, ο οποίος είναι εκτεθειμένος στον κίνδυνο όσο κανένας άλλος ομοεθνής του. Τον πολύτιμο γι’ αυτούς άνθρωπο, ο οποίος θα δώσει πάνω από 200 δις στους σιωνιστές. Δις, τα οποία σε άλλη περίπτωση θα έπρεπε να τα θεωρούν χαμένα. Αυτό το ποσό καθιστά τον Γιωργάκη τον πιο πολύτιμο Εβραίο στον κόσμο. Αυτό το εισπρακτικό του επίτευγμα είναι βέβαιον ότι θα του αποδώσει τεράστιο πλούτο από τα ποσοστά που του αντιστοιχούν. Τα ποσοστά, που είναι λογικά στην πιάτσα. Οι Εβραίοι θα κονομήσουν για άλλη μια φορά χάρη σε έναν συμπατριώτη τους, ο οποίος πρόδωσε αυτούς, που ανέλαβε ν’ αντιπροσωπεύσει. Οι Εβραίοι θα κονομήσουν και θα έχουν να πληρώσουν και τη διαβόητη Μοσάντ, η οποία τους επιτρέπει να επιχειρούν εγκλήματα εναντίον ολόκληρων κρατών και λαών.
Από αυτήν την αίσθηση της ασφάλειας πηγάζει το θράσος ενός “εκκωφαντικά” κουτού και δειλού ανθρώπου, όπως είναι ο Giorgo. Αισθάνεται ασφαλής και παντοδύναμος κάτω από την ασπίδα της Μοσάντ των πραγματικών ομοεθνών του. Μιλάει με τη σιγουριά του γνώστη και όχι με την ανασφάλεια του κουτού, γιατί απλούστατα “διαβάζει” σιωνιστικές εντολές. Κινείται με τη σιγουριά του γενναίου και όχι με την ανασφάλεια του δειλού, γιατί απλούστατα προστατεύεται από σιωνιστικές “κάνες”. Δεν φοβάται να προδώσει έναν ολόκληρο λαό, γιατί έχει εξασφαλισμένη την προστασία του από έναν άλλο λαό, τον οποίον “πιστεύει” και “εμπιστεύεται” πιο πολύ απ’ ό,τι τον ελληνικό. Δεν φοβάται μήπως εγκλωβιστεί στη χώρα, γιατί έχει εξασφαλισμένη τη διαφυγή του από αυτήν.
Στις επιχειρησιακές ανάγκες της συγκεκριμένης υπηρεσίας ψάχνουμε τις εξηγήσεις για πολλά από τα “ιδιόμορφα” που χαρακτηρίζουν την πρωθυπουργική του θητεία. Δεν μας παραξενεύει ότι ο Εβραίος Γιώργος έκανε την ανακοίνωση για την νέα “κατοχή” της χώρας από το Καστελόριζο. Το Καστελόριζο δεν είναι απλά το πιο απομακρυσμένο νησί της Ελλάδας. Το Καστελόριζο είναι το πλησιέστερο στο Ισραήλ ελληνικό νησί. Δεν μας παραξενεύει επίσης ότι σε όλο το κρίσιμο διάστημα, κατά το οποίο περίμεναν λαϊκή αντίδραση, ο Πρωθυπουργός ταξίδευε σε όλο τον κόσμο. Ήταν πιο εύκολο και πιο διακριτικό για τη Μοσάντ να τον προστατεύει εκτός Ελλάδας.
Τα ταξίδια όμως στο εξωτερικό είχαν και άλλο λόγο που έγιναν και όχι μόνον την ασφάλεια. Για λόγους που αφορούν τη μελλοντική του ασφάλεια έκανε αυτά τα ταξίδια. Για λόγους που αφορούν το μέλλον, το οποίο θ’ ακολουθήσει μετά την “πετυχημένη” πρωθυπουργική καριέρα του. Για λόγους που ίσως να τον αναγκάσουν να κατοικεί εκτός Ελλάδας. Γιατί υπάρχουν λόγοι ασφάλειας στην προσπάθειά του να “χτίσει” τη διεθνή του “καριέρα”; Για να εξασφαλίσει ως άτομο —και με τη βοήθεια βέβαια των εβραϊκής ιδιοκτησίας διεθνών μέσων μαζικής ενημέρωσης— την παγκόσμια συμπάθεια εις βάρος του λαού του. Εις βάρος του λαού, τον οποίον πρόδωσε για χρήματα. Αυτό είναι το ζητούμενο. Εν μέσω μιας παγκόσμιας και πρωτοφανούς δυσφημιστικής εκστρατείας εις βάρος των Ελλήνων ο Giorgo παριστάνει το καλό “παιδί”. Το καλό “παιδί”, το οποίο —”ανύποπτο” και “απονήρευτο” όπως ήταν— ανέλαβε την εξουσία επάνω σε έναν “κακό” λαό.
Έναν λαό, τον οποίο όλοι μαζί οι σιωνιστές προσπαθούν να “εγκλωβίσουν” στην αποπληρωμή των ανύπαρκτων χρεών, βάζοντας τον “καλό” Πρωθυπουργό του να “βεβαιώνει” τους πάντες ότι θα πάρουν πίσω τα χρήματά τους μέχρι δεκάρας. Τους πάντες, τους οποίους —μέσω του ΔΝΤ— θα μετατρέψει ο ίδιος σε δανειστές μας, προκειμένου να ξεπληρωθούν μέχρι δεκάρας οι Εβραίοι τοκογλύφοι. Άρα; Άρα, αν δεν συμβεί αυτό, θα φταίει ο “κακός” λαός και όχι ο “καλός” Πρωθυπουργός. Αν αύριο-μεθαύριο κατηγορηθεί ο Giorgo για οτιδήποτε, αυτές θα είναι οι “άδικες” κατηγορίες ενός “κακού” λαού, ο οποίος δεν ήθελε να πληρώσει τις υποχρεώσεις του, όπως ήθελε ο “καλός” Πρωθυπουργός.
Αυτό το “κοντράστ” ιδιοτήτων είναι αυτό, το οποίο θα του εξασφαλίσει τη μελλοντική επιβίωση στον Πλανήτη, ακόμα και στην περίπτωση που θ’ αναγκαστεί να εγκαταλείψει τη χώρα με τη βία. Να μην αναγκαστεί ν’ αναζητά κάποια τριτοκοσμική χώρα για να επιβιώσει σαν τον Ίντι Αμίν και άλλους προδότες ή δικτάτορες. Να μην “εγκλωβιστεί” στο Ισραήλ και δεν μπορεί να ταξιδεύσει στον υπόλοιπο κόσμο, όπως έπαθε ο ομοεθνής και συνάδερφός του Εβραίος Βλαντιμίρ Γκουσίνσκι, που λεηλάτησε τη Ρωσία και τώρα διώκεται από αυτήν. Να μπορεί να καταφύγει στις αγαπημένες του ΗΠΑ, όπως κατέφυγαν όμοιοί του προδότες και δικτάτορες στη Βρετανία κατά το παρελθόν. Αυτό είναι το ζητούμενο. Να υπάρχει υποδομή προπαγάνδας και επιχειρημάτων, για να μπορούν οι ΗΠΑ ακόμα και ν’ αρνούνται την έκδοσή του σε μια σύμμαχο χώρα, χωρίς να προκαλούνται διεθνείς αντιδράσεις.
Αυτό είναι το ζητούμενο. Ακόμα κι αν ανατραπεί και διαφύγει με τα μέσα των προστατών του, να μπορεί να επιβιώσει στις “αυλές” τους. Σε μια τέτοια περίπτωση θα δικαιολογείται να ζητήσει “άσυλο” τόσο για τον εαυτό του όσο και για την οικογένειά του. Θα μπορεί όχι απλά να διαφύγει στο εξωτερικό, αλλά να ζήσει νόμιμα σαν φυγάς σε μια ανεπτυγμένη χώρα. Ως Εβραίος θα δικαιολογεί ακόμα και την επίσημη προστασία της Μοσάντ, εφόσον έναν τέτοιο “καλό” άνθρωπο θα μπορούν να τον προστατεύουν οι “καλοί” ομοεθνείς του από τους “κακούς” και “αχάριστους” Έλληνες. Αυτός θα είναι πάντα ο “καλός” πολιτικός, που είχε την “ατυχία” να ηγείται ενός “κακού” λαού, ο οποίος είχε την “αθλιότητα” να μην θέλει να φερθεί “τίμια” απέναντι στους “δανειστές” του. Το καλό “παιδί” με το ποδήλατο και τους κουραμπιέδες, το οποίο έπεσε θύμα ενός λαού κλεφτών και απατεώνων.
Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο συμφερόντων κινείται ολόκληρο το εβραϊκό κύκλωμα παγκοσμίως. Οι Εβραίοι τοκογλύφοι δεν αφήνουν να “πέσουν” τα Spreds των ελληνικών ομολόγων, ακόμα και τώρα που η Ελλάδα —λόγω ΔΝΤ— βρίσκεται εκτός αγοράς, μόνο και μόνο για να μην “μπαίνουν” ιδέες στους Έλληνες για έξοδο από αυτό. Τα εβραϊκά ΜΜΕ διαβάλουν και κατηγορούν τον ελληνικό λαό διαρκώς με στόχο να τον απομονώσουν. Τον παρουσιάζουν παντού στον κόσμο σαν “απατεώνα”, προκειμένου να του στερήσουν τις συμπάθειες και άρα τους πιθανούς συμμάχους σε περίπτωση που θα θελήσει ν’ αντιδράσει. Το εβραϊκό ΔΝΤ “εφεύρε” τον μεικτό μηχανισμό στήριξης, εξυπηρετώντας την ανάγκη των Εβραίων τοκογλύφων να εξασφαλίσουν ευρωπαίους συνενόχους στη λεηλασία της Ελλάδας.
Η οικογένεια Παπανδρέου είναι η πρώτη από τις τρεις οικογένειες των “εθνοπατέρων” της μεταπολίτευσης, η οποία αποτίμησε το μερίδιο ιδιοκτησίας της στη χώρα μας και την πούλησε. Η οικογένεια των Αμερικανών, οι οποίοι θα πληρωθούν και θα φύγουν από τη χώρα, παραδίδοντάς την σε νέους ιδιοκτήτες. Είναι βέβαιο ότι αυτό έγινε. Γι’ αυτόν τον λόγο βιάζονταν να πάρουν άρον-άρον την εξουσία χωρίς κανέναν όρο και προδιαγραφή. Γνώριζαν ότι μόνον μέσω της εξουσίας θα μπορούσαν να πετύχουν τη “μεταπώληση” του μεριδίου τους …Ό,τι προλάβουν και για όσο προλαβαίνουν. Μέχρι και ο “διανοούμενος” της οικογένειας ανέλαβε να κάνει επαφές για το “συμφέρον” της Ελλάδας. Επιζήμιες επαφές με διεθνή λαμόγια και εμπόρους όπλων. Να βγάλει κι αυτός το “μεροκάματο” δίπλα στον αδερφό.
Όμως, λογαριάζουν χωρίς τον “νοικοκύρη”. Όχι μόνον αυτοί οι συγκεκριμένοι βλάκες και παντελώς ασήμαντοι Εβραίοι. Το ίδιο ισχύει και γι’ αυτούς που βρίσκονται από πίσω τους. Τους ομοεθνείς τους, οι οποίοι παριστάνουν τους έξυπνους και τους ισχυρούς. Όλοι τους λογαριάζουν χωρίς τον “νοικοκύρη”. Αλήθεια το λέμε αυτό. Ορκιζόμαστε γι’ αυτό. Ο “νοικοκύρης” τούς έχει πάρει χαμπάρι. Γνωρίζει τι κάνουν και πώς το κάνουν. Γνωρίζει ποια είναι τα ισχυρά τους σημεία και ποια τα αδύνατά τους σημεία. Είναι θέμα χρόνου να πέσουν οι πρώτες καρπαζιές. Καρπαζιές, που ματώνουν σάρκες και σπάνε κόκαλα. Αυτά πρέπει να τα γνωρίζουν οι Εβραίοι, γιατί θα τα αντιμετωπίσουν σύντομα.
Οι Εβραίοι, οι οποίοι θεωρητικά μόνον είναι πλούσιοι. Θεωρητικά είναι το πιο πλούσιο έθνος στον κόσμο. Είναι τέτοιοι μόνον για όσο διάστημα οι λαοί δεν καταλαβαίνουν το παιχνίδι τους με τα ομόλογα. Το σύνολο του πλούτου τους είναι “αποτυπωμένο” στα ομόλογα όλων των κρατών. Στην πραγματικότητα αυτός ο πλούτος δεν υπάρχει, αν δεν πληρώσουν τα ομόλογα οι λαοί. Αν το καταλάβουν αυτό οι λαοί και τους “φεσώσουν”, δεν έχουν τίποτε. Το “φέσι” δεν θα το γλιτώσουν με τίποτε. Δεν θα το γλιτώσουν, γιατί θα τους το “κεράσουν” οι προαιώνιοι εχθροί τους. Οι μισητοί γι’ αυτούς Έλληνες. Αυτοί, τους οποίους νομίζουν ότι ελέγχουν με τον βλάκα.
θα το φάνε το “φέσι” σίγουρα, γιατί οι Έλληνες θα φροντίσουν να ενημερώσουν τον Πλανήτη γι’ αυτό. Το “φέσι” θα το φάνε και να δούμε πού θα κρυφθούν, όταν οι λαοί καταλάβουν ότι τους πρόδωσαν. Όταν ειδικά οι λαοί, που είχαν την ατυχή έμπνευση να συνεργαστούν μαζί τους, αντιληφθούν ότι τους πούλησαν. Όταν οι Αμερικανοί καταλάβουν ποιος διέλυσε το κράτος τους και τους φόρτωσε με δεκάδες τρις χρέος. Όταν οι Γερμανοί καταλάβουν ότι είναι απόλυτα υποδουλωμένοι στους γύφτους. Τότε δεν θα φτάνει η Μοστάντ για την ασφάλειά τους. Η συμμορία θα τελειώσει την πορεία της όπως ακριβώς την ξεκίνησε …Στο μέσον της ερήμου.

 

_____________________

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ