Η αξιοθρήνητη διαχείριση του πολέμου από τον Μητσοτάκη και η συρρίκνωση της ελληνικής παρουσίας στην περιοχή

Του Γ. Λακόπουλου

Το χρονικό διασυρμού του ελληνικού κοινοβουλευτισμού και της ταπείνωσης της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής σε δυο σκηνές:

Σκηνή πρώτη: Μέσα σε ένα 48ωρο ο Ζελένσκι εμφανίστηκε στην Αθήνα και τη Λευκωσία με  παρουσίες στα κοινοβούλιά τους και με συνέντευξη  στην Άγκυρα. Ο Ερντογάν δεν εκχωρεί τη Βουλή του με την ευκολία της ελληνικής και κυπριακής κυβέρνησης.

 Το συμπέρασμα από τις τρεις εμφανίσεις του είναι ορατό από όλους: ο Ουκρανός «σταρ» δεν κρύβει τη γνώμη του για την περιοχή: αφεντικό είναι η Τουρκία στην οποία υποκλίνεται με ύμνους στον πρόεδρό της – με τον οποίο έχουν άλλωστε την ίδια πολιτική πάστα. Οι άλλοι απλώς του οφείλουν. 

Από όσα είπε και στις τρεις πρωτεύουσες του συμπέρασμα είναι ότι η Ελλάδα και η Κύπρος είναι με την Ουκρανία, αλλά ο πρόεδρος της Ουκρανίας είναι με την Τουρκία.  Αυτό δεν πρέπει να επηρεάζει την  σθεναρή καταδίκη της ρωσικής εισβολής και του λαού που αμύνεται, αλλά να μην κλείνουμε και τα μάτια.

Σκηνή δεύτερη:  Η αντίδραση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης έσωσε την τιμή της Ελληνικης Δημοκρατίας της οποίας οι άλλοι τρεις  της πολιτειακής ηγεσίας, κατάπιαν αμάσητη την  πρόκληση Ζελένσκι στο ελληνικό κοινοβούλιο.

 

Είναι κατώτερο της χώρας που υπέφερε από τον Ναζισμό, ότι η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ο  Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Κώστας Τασούλας δεν καταδίκασαν τη ναζιστική παρέμβαση στην ελληνική Βουλή που ο οργάνωσε ο πρόεδρος της Ουκρανίας.

Ευτυχώς ο Αλέξης Τσίπρας δεν κρύφτηκε: η «ιστορική  στιγμη» απέληξε σε ιστορική ντροπή. Την οποία έκανε μεγαλύτερη ο απίθανος Οικονόμου που άρχισε πάλι να μυρηκάζει ότι… ο αρχηγός του δευτέρου -και ενδεχομένως πρώτου στις εκλογές – κόμματος …στηρίζει η Ρωσία, επειδή δεν δέχεται τον εξευτελισμό. Ο κατήφορος δεν έχει τέλος, όταν τον στρώνει η απελπισία και η ανηθικότητα.

Το σοκ που υπέστη ο ελληνικός λαός -σταθερά εναντίον των εισβολέων και  μονίμως στο πλευρό των θυμάτων της στρατιωτικής βίας και των παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου,-  όταν ο πρόεδρος της Ουκρανίας εμφάνισε τις δυο παλιόφατσες του ναζιστικού τάγματος Αζόφ, ως εκπροσώπους του ελληνισμού της Μαριούπολης γίνεται πιο έντονο όταν δει κανείς τα συμφραζόμενα του περιστατικού.

Το πρόβλημα για την Ελλάδα

Ο Ζελένσκι αντί να ευχαριστεί την ελληνική κυβέρνηση που του έδωσε βήμα στο αντιπροσωπευτικό σώμα για να προβάλλει το δίκαιο της χώρας που δέχθηκε επίθεση και να ζητήσει συμπαράσταση, οργάνωσε με τρόπο απρεπή και άκομψο, την νομιμοποίηση των ναζί της χώρας του, τους οποίους ο ίδιος θεωρεί υπερασπιστές της. 

Δικαίωμά του. Αλλά στην Ελλάδα οι ναζιστικές ομάδες θεωρούνται εγκληματικές  οργανώσεις, όχι πατριωτικές δυνάμεις.

Το πρόβλημα όμως είναι βαθύτερο για την Ελλάδα αυτή την περίοδο. Ο τρόπος που ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός, τοποθετεί τη χώρα εδώ και καιρό στην περιοχή και την ενέπλεξε στον πόλεμο της Ουκρανίας,  που δεν την βλάπτει απλώς, αλλά την υποβαθμίζει.

Περίπτωση να ζητήσει η κυβέρνηση δια της διπλωματικής οδού εξηγήσεις από την Ουκρανική κυβέρνηση και το ατόπημα του Ζελένσκι δεν υπάρχει.   Ειδικά αν έχει δίκιο ο ΣΥΡΙΖΑ που ισχυρίζεται ότι ο Μητσοτάκης και ο Τασούλας είχαν δει το βίντεο.

Προφανώς στο πρόσωπο του Ουκρανού προέδρου δεν βλέπει τον πολιτικό χώρας που αμύνεται και δικαιούται υποστήριξης- όχι άνευ όρων βεβαίως- αλλά κάποιους πιο ισχυρούς πίσω από αυτόν. Προς τους οποίους θεωρεί αδιανόητο να εναντιωθεί. Είναι  «δεδομένος» αλλωστε κατά δήλωσή του.

Όπως δεν διαμαρτυρήθηκε ούτε για όσα είπε ο Ζελένσκι υπέρ της Τουρκίας, λίγο πριν πάρει το λόγο στην ελληνική Βουλή. Ούτε  για την παράλειψη, εδώ και στη Λευκωσία να αναφερθεί στο Κυπριακό.

Για το οποίο προέβη σε μια ανήθικη ιστορική παραχάραξη, όταν έλεγε ότι … δεν υπάρχει τα τελευταία πεντε χρόνια αντίστοιχη εισβολή στρατού. Στην Κύπρο μπήκαν πρόσκοποι και όχι στρατεύματα ξένης συναφής που κατέχουν ακόμη εδάφη της που είναι και εδάφη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η πρόσδεση στις αμερικάνικες επιδιώξεις

Λόγω των χειρισμών Μητσοτάκη ο πόλεμος στην Ουκρανία  εξελίσσεσαι σε διελκυστίνδα, που οδηγεί την Ελλάδα σε δυσμένεστερη θεση.  Έσπευσε να προσφέρει στρατιωτική βοήθεια πέρα από τις κυρώσεις, στις οποίες οφείλει να μετέχει η Ελλάδα- στο πλαίσιο της γενικής αντίθεσης της εισβολής και της φυσικής υποστήριξης προς την τον αμυνόμενο λαό.

Και παρακολουθεί άβουλος δραστηριότητες που εξουδετερώνουν την  ελληνική ισχύ στη περιοχή.

Η αρχή έγινε με την τυφλή αποδοχή της αμερικάνικης βάσης στην Αλεξανδρούπολη για την οποία προσπάθησε να εξαπατήσει την κοντή γνώμη ισχυριζόμενος ότι προστατεύει τη χώρα από την Τουρκία, ενώ έχει αντιρωσικό προσανατολισμό. 

Συνεχίζεται με την διαχείριση των ελληνορωσικών σχέσεων, σαν να μην έχουν παρελθόν και μέλλον.  Ενώ είχε ήδη δώσει λευκή κάρτα στον Ερντογάν -που προστατεύει τις σχέσεις του με τη Ρωσία- να  παριστάνει το ειρηνοποιό,  αναδεικνύοντας ως Πρωθυπουργός της Ελλάδας τις καλές προθέσεις του -μετά από εκείνο το περίεργο γεύμα μεταξύ τους.

Μένει βουβός σε μια εμφανή διαδικασία αναβάθμισης της Τουρκίας στην περιοχή, κατά τρόπο που αποδυναμώνει την Ελλάδα. Η  Aμερικανίδα   υφυπουργός, που έσπευσε στην περιοχή, υπέδειξε στην ελληνική κυβέρνηση, χωρίς αντίλογο, πώς θα ασκεί τη διπλώματά της, πώς θα προμηθευτεί ενέργεια, και πώς θα συμπεριφέρεται απέναντι στην, ηγεμονεύουσα για τους Αμερικάνους, Άγκυρα.

Αν δικαιωθούν όσοι διακρίνουν ότι οι Αμερικανοί εκμεταλλεύονται τον πόλεμο στην Ουκρανία – στην πρόκληση του οποίου έβαλαν το χέρι τους- όχι για να επέλθει ειρήνη και να τιμωρηθεί η εισβολή, αλλά για να διαλύσουν  ολοκληρωτικά τη Ρωσία και δι’ αυτού και την  Ευρωπαϊκή Ένωση- υπέρ των συμφερόντων τους- το μέλλον της Ελλάδας από την ίδια σκοπιά είναι δυσοίωνο.

Λόγω της τυφλής πρόσδεσης στις αμερικάνικες επιδιώξεις που ακολουθεί- ασκώντας τη δική του προσωπική διπλωματία- ο Μητσοτάκης. Που βάζει τους -υποταγμένους- βουλευτές του και την άμοιρη Πρόεδρο της Δημοκρατιας , να χειροκροτούν τον ναζί του τάγματος Αζοφ. Γιατί στο πρόσωπο του Ζελενσκι βλέπει τον Μπάιντεν, προς τον όποιο δεν θα του περνούσε από το μυαλό να σηκώνει κανάλι…

ΥΓ: Οι γνωστοί γελωτοποιοί του βασιλέως στα ελληνικά ΜΜΕ  -που ανακάλυψαν ξαφνικά ότι οι βομβαρδισμοί φέρνουν θάνατο και προσφυγιά- μπορούν να πιστεύουν να διακινούν ό,τι θέλουν για  τους εμπλεκόμενους στον πόλεμο που προκάλεσε η Ρωσία.

Οφείλουν όμως να σέβονται όσους δεν σέρνονται από τη μύτη και με αξιοπρέπεια καταδικάζουν σταθερά και ανυπόκριτα την εισβολή της Ρωσίας σε έδαφος ανεξάρτητης χώρας -υποστηρίζοντας ολόθερμα τους πολίτες της Ουκρανίας που μάχονται για την πατρίδα τους.

Ιδίως όσους πιστεύουν ότι το συμφέρον της Ελλάδας  δεν ταυτίζεται με τα οποιαδήποτε «ζωτικά» συμφέροντα και το υπερασπίζονται…