Και νέες βόμβες βυθού
από τον Αντρέα Κοτσανά
Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΜΙΛΑΕΙ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΠΙΔΕΧΕΤΑΙ ΑΛΛΕΣ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ:
ΔΕΞΙΑ ΕΝΑΣ ΠΟΥ ΠΑΡΙΣΤΑΝΕΙ ΤΟ ΔΗΜΑΡΧΟ ΚΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΜΙΑ "ΠΑΜΠΟΝΗΡΗ ΑΛΕΠΟΥ" ΠΟΥ ΜΠΗΚΕ ΣΤΟ ΚΟΤΕΤΣΙ ΜΕ Τ' ΟΝΟΜΑ "ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ" ...
ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ...
ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ, ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ ΑΝΔΡ. ΚΟΤΣΑΝΑ:
Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι τα χέρια Ελλήνων αστυνομικών σακάτεψαν, με μίσος, τα χέρια Ελλήνων πυροσβεστών που, το καλοκαίρι, προστάτευαν τα σπίτια μας από τις φωτιές.
Έλληνες εναντίον Ελλήνων που υπηρετούν και οι δυο στα σώματα ασφαλείας.
Και όλα αυτά με σχέδιο του εθνικού νεκροθάφτη...
Πήγε στη Ρόδο και το πρώτο για το οποίο ενδιαφέρθηκε ήταν το μπάνιο στη θάλασσα...
Πρωθυπουργός τουρίστας σε πλήρη αφασία !!!
Η Μοσάντ “φυλάγει” τον Γιωργάκη… Τον πιο πολύτιμο Εβραίο στον κόσμο
Τον προδότη, που θα δώσει στον Σιωνισμό 300 – ελληνικά – δις ευρώ ή …τη μισή σχεδόν
Ελλάδα.
Η Μοσάντ, από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής της, εξυπηρετούσε έναν και
μόνο στόχο. Την προστασία των σιωνιστικών συμφερόντων σε όλα τα μήκη και
τα πλάτη του Πλανήτη. Γι’ αυτόν τον λόγο ιδρύθηκε και αυτό έκανε πάντα.
Η Μοσάντ, δηλαδή, δεν είναι μια συμβατική κρατική υπηρεσία κατασκοπίας ή
αντικατασκοπίας του Ισραήλ …όπως νομίζουν πολλοί. Τέτοιες υπηρεσίες
είναι η Σιν-Μπεθ, η Αγκάφ κλπ.. Η Μοσάντ ξεφεύγει από τον “στενό” ρόλο
της υπηρεσίας, που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κράτους του Ισραήλ και
εξυπηρετεί τα διεθνή συμφέροντα του σιωνισμού.
Στην πραγματικότητα είναι μια σιωνιστική διεθνούς εμβέλειας και ένοπλη
οργάνωση, η οποία εξυπηρετεί τα σιωνιστικά συμφέροντα παγκοσμίως.
Όπου υπάρχουν Εβραίοι, υπάρχει και η Μοσάντ. Δεν υπάρχουν αδιαπέραστα
εθνικά σύνορα για τη Μοσάντ. Ό,τι εθνικότητα έχουν οι ανά τον κόσμο
Εβραίοι, έχουν και τα μέλη της Μοσάντ. Αν δηλαδή υπάρχουν Έλληνες
Εβραίοι στην Ελλάδα, τότε στο κλιμάκιο της Μοσάντ στην Ελλάδα βρίσκονται
ως επί το πλείστον Έλληνες υπήκοοι εβραϊκής ή κρυπτοεβραϊκής καταγωγής.
Στη Γαλλία αυτόν τον ρόλο τον παίζουν Γαλλοεβραίοι, στην Ιταλία
Ιταλοεβραίοι κλπ.. Αυτό είναι το απόλυτο πλεονέκτημα της υπηρεσίας,
εφόσον την καθιστά πρακτικά “αόρατη”. Της δίνει το δικαίωμα να
δραστηριοποιείται οπουδήποτε στον κόσμο, χωρίς να έχει πρόβλημα με τους
εθνικούς νόμους ή όλους τους άλλους περιορισμούς, οι οποίοι αφορούν τις
συμβατικές κρατικές υπηρεσίες πληροφοριών. Εκμεταλλεύεται τη μεγάλη
εβραϊκή διασπορά, για να μπορεί να “κρύβεται”, αποφεύγοντας τον
“σκόπελο” των διπλωματικών προβλημάτων με τις άλλες χώρες.
Ναύπακτος, 4/11/2021
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Θέμα : ‘‘Τα νέα μέτρα για COVID 19 και οι επιπτώσεις στην αγορά’’.
Για μια ακόμα φορά η κυβέρνηση επέλεξε να εργαλειοποιήσει την επιχειρηματική κοινότητα στην προσπάθεια της να ανακόψει το τέταρτο κύμα της πανδημίας που βρίσκεται σε εξέλιξη και μάλιστα ίδια στιγμή που έχει αποσύρει κάθε υποστηρικτικό μέτρο προς τις επιχειρήσεις.
Τα νέα μέτρα που ανακοινώθηκαν, την Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2021, θα είναι καταστροφικά για την εστίαση και ταυτόχρονα πηγή αθέμιτου ανταγωνισμού ιδιαιτέρως για τις μικρές επιχειρήσεις του λιανεμπορίου των κομμωτηρίων, αλλά και άλλων κλάδων του εμπορίου, αφού υποχρεώνουν στο εξής τους ανεμβολίαστους πολίτες να επιδεικνύουν αρνητικό PCR ή rapid test κατά την είσοδό τους στα λιανεμπορικά καταστήματα και τους εξωτερικούς- μικτούς χώρους της εστίασης.
Η επιλογή των εξαιρέσεων κάποιων επιχειρήσεων από τους περιορισμούς (σουπερμάρκετ, λαϊκές αγορές, φαρμακεία ) οδηγεί σε αθέμιτο ανταγωνισμό, ιδιαίτερα για τα μικρά καταστήματα της γειτονιάς καθώς οι ανεμβολίαστοι καταναλωτές θα μπορούν ελεύθερα να κάνουν τις αγορές τους σε παρόμοια είδη ( μη τρόφιμα) στα σουπερμάρκετ ή στο υπαίθριο εμπόριο ενώ θα χρειάζονται πιστοποιητικά για το υπόλοιπο λιανεμπόριο.
Στην εστίαση η υποχρεωτική επίδειξη πιστοποιητικών και για τους εξωτερικούς χώρους περιορίζει ακόμα περισσότερο την πελατειακή βάση του κλάδου, η οποία έχει ήδη μειωθεί στο 50%, κάνοντας την λειτουργία των καταστημάτων μη βιώσιμη.
Εμεις τι να πούμε;
Μιλάει ο πλέον αρμόδιος και ειδικός, αληθινός ειδικός....
Ακούστε τον και κρίνετε....
Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος*
Στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας όπου εργάστηκα για το μεγαλύτερο χρονικά μέρος της καριέρας μου ως καθηγητής και με αρκετές θητείες ως εκλεγμένος Πρόεδρος του Τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων βρέθηκα συχνά αντιμέτωπος με «αρνητές» κάθε προσπάθειας εισαγωγής κριτηρίων και συστημάτων αξιολόγησης ατόμων και Δομών.
Για να το πω με απλά λόγια, ήμουν πάντα στην περιορισμένου αριθμητικού μεγέθους ομάδα που υποστήριζε την ανάγκη εφαρμογής αξιολόγησης του έργου μας και αντιμέτωπος με αρκετές κατά πολύ μεγαλύτερες αριθμητικά ομάδες «αρνητών».
Τα επιχειρήματα ήταν και παραμένουν σχεδόν τα ίδια ενώ τα δεδομένα έχουν αλλάξει πολύ. Ένα βασικό επιχείρημα των «αρνητών» ήταν και παραμένει εκφρασμένο στο, προδήλως λογικό αλλά και πασιφανώς «πονηρό» ερώτημα:
«Ποιος, πως και με ποια κριτήρια θα επιλέξει τους Αξιολογητές;»
